Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007

Λίγα Λόγια


"Τη μοναξιά σου τη θυμίζουν οι πολλοί
κι ότι είσαι μικρός, εκείνοι που δεν ξέρεις
τη τρέλα που πουλάς, σου τη γυρίζουν οι τρελοί
και ο χρόνος μια πίκρα για όσα δε καταφέρεις.
Όσα έχεις πει, πάνω σε μάτια θα τα δείς
κι όσα μασάς, κρυφά θα τα προφέρεις.
Ό,τι κι αν φτύσεις, μπροστά σου θα το βρείς
κι ό,τι έχεις κλέψει, κάποτε πίσω θα το φέρεις.
Ό,τι αγαπάς, θα σε κάνει να μισείς
κι ό,τι φοβάσαι, δειλά θα σε θεριεύει.
Ό,τι σκορπάς, θα μοιάζει απόσταγμα ζωής
κι ό,τι ζητάς , πρώτο θα σε κυριεύει.
Όταν μιλάς, δε θα σου δίνουν προσοχή
και θα νομίζεις ότι είν’ αργά για να τους πείσεις
κι όσο γερνάς, δε θα τους περισσεύει ευχή…
στ’ αρχίδια σου ρε, κοίτα απλά να ζήσεις."

Υ.Γ.Αυτό το τραγούδι έβαζα και άκουγα σε κάθε μεγάλη ήττα στη ζωή μου. Καλά που υπάρχουν και δαύτα τα λυπητερά. Χρειάζονται καμιά φορά.

2 σχόλια:

λού είπε...

ανατρίχιασα.........

Αλέξανδρος Σαλαμές είπε...

Εγώ να δεις, όταν το πρωτοάκουσα...