Σάββατο 3 Μαΐου 2008

Ο «εκ δεξιών»



Σκόρπιες πασχαλινές σκέψεις...


Τελικά ήταν μεγάλος μάγκας ληστής δεξιά του Ιησού στο σταυρό. Από το πλήθος πιστών, που ακολούθησαν τον Μεσσία, ήταν ο πρώτος που άκουσε δια στόματος του, ότι μαζί θα ανοίξουν τη πόρτα του παραδείσου. Ούτε καν οι Απόστολοι δεν γνώρισαν τη τιμή αυτή. Τόσο σκανδαλιστικό ακούγεται που η ίδια η κοινωνία δυσκολεύεται να το σηκώσει. Ένας φονιάς με μια του κουβέντα, ένα σκέτο «θυμήσου με» αφήνει πίσω του έναν ολόκληρο λαό που έστρωνε τα αποφόρια του μπρος στα βήματα του Ιησού και μπαίνει πρώτος στο παράδεισο. Όσο για αυτούς που βιάστηκαν να τον κρίνουν καταδικάστηκαν στη λησμονιά. Για αυτό μια καλημέρα, ένα χαμόγελο, ένα απλό άγγιγμα που θα δώσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας, σε ένα συνάνθρωπο, που το έχει ανάγκη, μπορεί να αποτελέσει και το σκοπό για τον οποίο ήρθαμε στη γη. Τόσο απλά. Σχεδόν μαγικά.