Σάββατο 5 Ιουλίου 2008

Πέρασαν κιόλα 10 χρόνια


Να μείνει κάτι μοναχά να μείνει κάτι,

τόσο απλό σαν το άρωμα απ' τα γιασεμιά.

Να μείνει κάτι μοναχά να μείνει κάτι,

σα μια γουλιά νερό στη λιποθυμιά...

2 σχόλια:

pabargio είπε...

"...το ωραιότερο ταξίδι που χω κάνει
ήτανε πάνω στη σπασμένη πολυθρόνα που αφήσαν πίσω όταν φύγαν οι τσιγγάνοι
σε μια αλάνα μες στη μέση του χειμώνα.

Έβλεπα έτσι από μπροστά μου να περνάνε
κάτι σπασμένοι ουρανοί με χελιδόνια
κάτι κλαδιά να εξαπλώνονται σα χρόνια
μες στην ομίχλη
το καραβάνι.

το ωραιότερο τραγούδι που χω ακούσει
το είπε ένας καπετάνιος πριν πεθάνει
το πιο ωραίο, το πιο ωραίο, το πιο ωραίο
είναι το επόμενο λιμάνι.."

Κάποια λιμάνια μας σκλαβώνουν, μα το καραβάνι ποτέ δε σταματά.Κι οι θύμησες συνηθίζουν σιγά σιγά τη λήθη. Όμως κάτι έχει μείνει.
Καλή αντάμωση
Π.

Αλέξανδρος Σαλαμές είπε...

Σε αγαπώ φιλαράκι μου. Πολλά έχουν μείνει. Βλέπω το μικρό σου και ετοιμάζονται να με πάρουν τα ζουμιά. Να προσέχεις. :)