Πίσσα σκοτάδι, μουσική από αυτή με τις βαριές μπότες και γουλιές γουλιές αλκοόλ κατεβαίνουν με ευκολία. Το camel κατεβαίνει δυσκολότερα αλλά με περισσή λαχτάρα αυτή του παλιού καπνιστή που ξέρει που πετώντας το δεκάρι πακέτο. "Πως περνάς;" "Μια χαρά" Χαμόγελο. "Με άριστα το δέκα;" "Εννιά" "Και τι λείπει για να γίνει δέκα;" Αλλαγή κουβέντας και από τους δύο. Σάμπως να ξέρουμε ότι αυτό το γαμημένο το δέκα όσο και να το περιμένεις δεν έρχεται. Καμιά φορά μπορεί και να νομίζεις, ότι εμφανίζεται και άλλες πάλι ότι δεν θα έρθει ποτέ. "Θα τα πούμε;" Το χέρι χαϊδεύει απαλά το γυμνό δέρμα της πλάτης. "Εσύ θα μου πεις" Χαμόγελο πάλι. "Θα τα πούμε κάποια στιγμή" Απαλό φιλί. Μάγουλο ή στόμα δεν έχει σημασία. Όλα για αυτό το δεκάρι. Το άτιμο το δεκάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου