Χριστουγέννων περιδιάβασις και συνειρμοί...

Μέρα περίεργη. Όλοι στην δουλειά αμήχανοι. Σπασμένα χαμόγελα και ανυπομονησία να περάσει η ώρα και να βρεθούν όλοι με οικογένεια γνωστούς και φίλους. Έχει πάει έξι ήδη και δεν σκέφτομαι να φύγω. "Γαμώτο. Πρώτη παραμονή Χριστουγέννων που είμαι εντελώς μόνος μου." Τίποτα να περιμένω. Κανένα φωτισμένο πρόσωπο να με περιμένει να περπατήσουμε μαζί στην στολισμένη Τσιμισκή. Κατεβαίνω στο ασανσέρ με τον Δ. ωραίο άνθρωπο με γερασμένο από τις ατελείωτες εργατοώρες καλυμμένο με γένια πρόσωπο του. "Πάω στην άλλη μου δουλειά τώρα και από εκεί τελειώνω 12. Δεν είναι για εμάς αυτές οι γιορτές". Αποχαιρετιζόμαστε βιαστικά και φεύγουμε από αντίθετες κατευθύνσεις. Περπατάω προς την Ναβαρίνου. "Σκατά!Πρέπει να πάρω δώρα για την μάνα και την αδερφή μου." Μπαίνω σε ένα Χριστουγεννιάτικο μπαζάρ και αγοράζω βιαστικά δυο δώρα για να προλάβω τον Μ. τον Μ. τον Θ. τον Ν. και την Λ. στο "Έντεχνο". Στο δρόμο πέφτω πάνω στην Π. έχω να την δω από το καλοκαίρι. Φλυαρούμε για την καινούργια της δουλειά και δεν ενδιαφέρει τίποτα από αυτά που λέμε. Φτάνω στο "Έντεχνο" και αρχίζουν τα πειράγματα και τα γέλια. Κάτι δεν μου αρέσει φέτος ακόμη και στον Χριστουγεννιάτικο καφέ. Για την ακρίβεια δεν μου αρέσει τίποτα στον χριστουγεννιάτικο καφέ. Σε λίγο θα φύγουν όλοι. Κάπου θα πάνε όλοι. Σκέφτομαι να πάω σπίτι και να κλειστώ βλέποντας dvd. Τελικά κάθομαι με τον Μ. πίνουμε ένα κρασί και συζητάμε. Σφίγγομαι και σκέφτομαι το βράδυ της πρώτης μου μοναχικής παραμονής. Με τα πολλά αποχαιρετιζόμαστε. Αποφασίζω να πάω στην αγρυπνία του Αγ.Νικολάου του Ορφανού. Ανεβαίνω προς Άνω Πόλη και αφήνω τον εαυτό μου να χαθεί στα στενοσόκακα. Έχει μια παράξενη σιωπή αυτή η βραδιά. Δεν χωράει χλιαρά συναισθήματα όσο και να τα προκαλείς να έρθουν. Ή θα έχεις αγαπημένους ανθρώπους πλάι σου για να γίνει η ουράνια χαρά της γέννησης ένα με την δική σου χαρά ή η θλίψη θα έρθει και θα σε πνίξει. Ακούγεται η καμπάνα. Ανοίγω το βήμα μου και βρίσκομαι στην Εκκλησία. Πολλά γνωστά πρόσωπα. Γέλια και εγκάρδιοι χαιρετισμοί. Αρχίζει να αλλάζει η διάθεση. Πειράγματα και χαμηλόφωνες κουβέντες. Με αυτά και με αυτά τελειώνει η ακολουθία. Μαζευόμαστε με Α. Μ. και Θ στο σπίτι του Θ. με κοτόσουπα, κρασί και πίτσες.Έχει πάει ήδη 3. Ο Α. μας κάνει αναλυτικά μαθήματα γευσιγνωσίας στο κρασί. Τον διακόπτουμε κατά διαστήματα για να τον δουλέψουμε ή για να κουτσομπολέψουμε. Ο Θ. αρχίζει να λάμπει. Και οι άλλοι σιγά σιγα. Έχει κυλίσει όμορφα η βραδιά. Και του χρόνου που λέει και η μάνα μου. Τι ωραίο πράγμα οι φίλοι δίπλα σου. Τι ωραίο.