Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Όλα από λίγο...


Λίγη χαρά, λίγο ψέμα, λίγη ηρεμία, λίγη φωνή, λίγη βολή, λίγη δύναμη, λίγο χρόνο ακόμα, λίγη αγάπη, λίγη καθημερινότητα, λίγη ρουτίνα, λίγη απλότητα, λίγη παρέα, λίγα ωραία, λίγες στιγμές, λιγότεροι εφιάλτες. Θε μου. Λιγότεροι εφιάλτες...

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Ρέντα βλέπω σήμερα...
Κ ωραία πράματα...
Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη...;
Τι να λέμε;
Ευχόμενος να τη βρούμε την άκρη...
εε, Ανάσταση έρχεται εξάλλου...
Θυμόμουν ότι κάτι είχες γράψει για τον "Παλαιστή". Μόλις τον είδα και έχω μείνει κάγκελο... Απίστευτη φάση. Βασικά, πρώτα είχα διαβάσει περί της ταινίας κ περί του πόσο τον εαυτό του έπαιζε ο άλλοτε John Handsome... Ηδονή, 14 Μαρτίου, χρήμα, δόξα, κόκα, μπότοξ, κρεπάλη, βία, ηδονή κ βέβαια οδύνη. Μια πορεία του ανθρώπινου γένους.
Πώς σε φάνηκε η σκηνή της βόλτας με την κόρη;

Αλέξανδρος Σαλαμές είπε...

Η θλίψη την παλεύει να αλλάξει πρόσωπο αλλά την τρώμε στην μάπα και με την φάτσα που έχει. Δεν πειράζει. Θα βρεθεί και η άκρη. Είναι σίγουρο όσο και η Ανάσταση που έρχεται. Παλαιστής δεν παίζει να το δεις και να μην μείνεις κάγγελο αν και μία δίπλα μου κοιμόνταν και ροχάλιζε στον κινηματογράφο!Η τιβί σου το φαί σου και άη γαμήσου όλη η ανθρωπότητα!Σκηνή βόλτας με κόρη σχεδόν ζηλευτή. Όχι και η συνέχεια όμως. Τρελός; Όχι έ;