Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

Κάθε άνθρωπος σύμπαν αυτόνομο...


Μπορεί να πιστεύεις στην αγάπη, στο δώσιμο, στο άδειασμα της δικής σου ψυχής να δεχτείς έναν άλλο, αλλά σε όλα υπάρχει και η εντροπία του πράγματος.
Σκληρό αλλά κάθε άνθρωπος είναι ένας πλανήτης. 'Η καλύτερα ένα σύμπαν ολάκερο. Γεμάτο από αγωνίες, στιγμές, φοβίες, φωνές. Όσο και να θέλει να δώσει πάντα θα πνίγεται στα δικά του προβλήματα.
Κάθε φορά που το κάνω εγώ δεν το πολυκαταλαβαίνω. Μάλλον το θεωρώ φυσιολογικό.
Όταν το δέχομαι όμως με πονάει. Με φοβίζει και με γεμίζει αμφιβολίες.
Ίσως γιατί πιστεύω, ότι κάθε ανθρώπινη καρδιά μόλις γνωρίσει την αγάπη εξαγιάζεται. Δεν μπορώ καν να πιστέψω, ότι μπορεί να σκληρήνει έστω και άθελα...
Λένε, ότι είναι εγωισμός. Εγώ δεν πιστεύω στον εγωισμό. Πιστεύω, στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Μια πολυπλοκότητα που μπορεί να σε μεταβάλλει άλλοτε σε κτήνος, άλλοτε σε άγιο και άλλοτε σε αόρατο-αδιάφορο άνθρωπο...
Αυτός είναι όλος ο αγώνας της ζωής. Αυτός είναι και όλος ο αγώνας της ύπαρξης. Αυτή είναι η αμαρτία, αυτός είναι και ο παράδεισος.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η εντροπία, σύμφωνα με μια δεύτερη έννοια, είναι κι αυτή που καθορίζει την αταξία..κι όταν το μυαλό διέπεται από την αταξία τότε η καρδιά (και κατ΄επέκταση ίσως κι η συμπεριφορά) φέρεται "αλλόκοτα" (ωραία ή άσχημα)..

Sophia Choleva είπε...

;)

Αλέξανδρος Σαλαμές είπε...

Φαντάζεσαι πάλι να φερόνταν μόνο ωραία ή μόνο άσχημα; Να την χέσω τέτοια τάξη...:)

Ανώνυμος είπε...

Τι λόγια είν΄αυτά; Τσ..τσ..καμία εντροπία..;-)
Η μονόπλευρη συμπεριφορά βλάπτει σοβαρά την υγεία! :-)