Κόκκινο μνημόσυνο…
Διακόσια πιτσιρίκια στα γόνατα. Να μαζεύονται πέντε πέντε και να μπαίνουν στις κλούβες. Ο Γ. δικηγόρος βγάζει το λαρύγγι του με την ταυτότητα στο χέρι για να αφήσουν. Αλλα κλεισμένα σε μπουγατσατζίδικα της περιοχής. Τρομαγμένα. Να κοιτάνε δειλά έξω τα όργανα καταστολής που τους κάνουν χειρονομίες. Και όλα αυτά για ένα μνημόσυνο. Ενα μνημόσυνο.
Στο φουαγιέ του Πολυτεχνείου…
Εκεί που έγιναν οι πιο ωραίες συναυλίες της πόλης. Εκεί που έγιναν συνελεύσεις. Ομιλίες. Συγκεντρώσεις. Πάρτι. Εκεί που η δημοκρατία κάθε μέρα δίνει το παρόν. Ο προθάλαμος της σχολής από την οποία ξεπήδησαν μερικοί από τους σπουδαιότερους επιστήμονες του τόπου μας. Εκεί πάτησε το πόδι της την Κυριακή στις 4 τα ξημερώματα η αστυνομία. Εκεί συνέλαβε εφτά άτομα. Οσα δεν πρόλαβαν να χωθούν στους διαδρόμους και τις αίθουσες της σχολής. Σαν τα ποντίκια. Και όλα αυτά επειδή βρέθηκαν εκεί. Δεν ξέρω αν η νέα κυβέρνηση δια του νέου υπουργού της θέλησε να δείξει τα δόντια της. Ισως να έγινε και με καλή διάθεση. Για να σώσουν κάποιοι άνθρωποι της περιουσία τους. Οταν όμως ακόμη και με όλη την καλή διάθεση του κόσμου λύνεις τα χέρια στην αστυνομία επιτρέποντας της να πάρει την άτυπη ρεβάνς για το χαμένο της κύρος, τότε άλλες εποχές θυμίζει. Περίεργες εποχές…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου