Οδός ονείρων
Ζευγάρι λίγο πριν, λίγο μετά τα τριάντα. Φαίνονται κουρασμένοι. Η κοπέλα πρωινή δουλειά αν κρίνω από την εγρήγορση της τις πρωινές ώρες. Ο άντρας με ψαρά μαλλιά χτενισμένα στην τρίχα και πρόσωπο που δείχνει να το έχει ποτίσει η νύχτα. Τους βλέπω συχνά στη γειτονιά μου. Κάθε μέρα πλέον.
«Πότε με βοήθησες τελευταία φορά;»
Ετοιμάζουν ένα μπαρ σε κεντρικότατο δρόμο. Σε μια πρώην κακόφημη παραμυθογειτονιά.. Που αν πληρώσεις ένα ενοίκιο ακριβά και πάρεις ένα ρημάδι και του βάλεις δέκα καθίσματα και ένα μπαρ λέει θα γίνεις ζάμπλουτος. Αυτοί πήραν τον πιο μεγάλο χώρο της περιοχής. Όλη την περιουσία τους θα κόστισε. Στα σίγουρα. Χθες τους πέτυχα να μαλώνουν. Η γυναίκα κόκκινη και ο άντρας με το κεφάλι κατεβασμένο και τα χέρια στη μέση σε θέση άμυνας. Ολη η γειτονιά άκουσε τις φωνές τους για το ποιος έχει δώσει πιο πολύ χρόνο για να γίνει αυτό το μαγαζί. Η γυναίκα πιστεύει ότι τα έχει κάνει όλα μόνη της. Ο άντρας ότι αδικείται. Σήμερα πάλι τους βλέπω καθισμένους στα απέναντι σκαλοπάτια εξουθενωμένους αλλά ήρεμους. Η γυναίκα ακουμπάει το κεφάλι της τρυφερά στον ώμο του άντρα. Σήμερα τα πράγματα πάνε καλά φαίνεται στο μαγαζί. Σπουδαίο πράγμα τα όνειρα τελικά Αν και καμιά φορά άπληστο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου