Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Το μυαλό μας να κρατήσουμε και όλα τα άλλα...


Διάβαζε παραπάνω.

Διάβαζε χρήσιμα.

Διάβαζε επικίνδυνα.


Μίλα παραπάνω.

Μίλα χρήσιμα.

Μίλα επικίνδυνα.


Βλέπε πίσω από τις εικόνες.

Διάβαζε πίσω από τις λέξεις.

Άκου πίσω από τα γέλια.


Μην παρασύρεσαι.

Μην ηρεμείς.

Μην παίρνεις στα σοβαρά αυτά που δεν είναι σοβαρα.


Ρώτα αυτούς που πρέπει.

Ρώτα αυτά που πρέπει.

Ρώτα όταν πρέπει.


Και να σκέφτεσαι.

Μην σταματάς να σκέφτεσαι.

Ποτέ.




Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Ανίερες σκέψεις



Με πιάνω ώρες ώρες να αηδιάζω και να γεμίζω απο θυμό για τούτο τον κόσμο και πως τον πλάσαμε. Δίπλα μου βρίσκω και παλικάρια -ανεξαρτήτως φύλου- που φοράν παντελόνια. Βλέπω όμως και άλλους τόσους γαμομανάδες, που θα πουλούσαν και τη ψυχή τους για το λαμπερό τίποτα και άλλα τόσα άνθρωπάκια. Πόσα πολλά ανθρωπάκια. Κόσμος που στα δύσκολα συρρικνώνεται, κλείνει το στόμα του ή ακόμα χειρότερα το ανοίγει μόνο για κακό. Δεν είναι λίγες οι φορές διάφοροι άνθρωποι γύρω μου, μου φαίνονται μικροί. Πολύ μικροί. Σα να μην αξίζει να βρίσκονται δίπλα μου, όχι γιατί είμαι καλύτερος. Αλλά γιατί είμαι ζωντανός. Τούτοι οι άνθρωποι μου θυμίζουν μεξικάνικη γιορτή, που οι νεκροί περιφέρονται ανάμεσα σε ζωντανούς αλλά τη μπόχα τους δεν την κρύβουν. Γι αυτό και οι φωτιές που όλο και απλώνονται στους δρόμους δύσκολα χάνουν τον στόχο τους. Γιατί η μολότοφ δεν αξίζει να πέσει μόνο στα μούτρα του καπιταλιστή αλλά και του μισθωτού που χαϊδεύει την κοιλιά του από την πείνα και ονειρεύεται πως θα γαμήσει τον συνάδερφο του για να βγει λίγο πιο πάνω. Αλλά πάντα έτσι θα είναι κάποιοι θα τρώνε μια ζωή σκατά χωρίς να σιχαίνονται και κάποιοι θα προτιμούν να πεθάνουν από το να τα φάνε. Θα ήθελα να ανήκω στους πρώτους. Ή κάποια στιγμή να πάω μαζί τους. Ακόμη και αν αναγκαστώ για να μην πεινάσω να φάω και εγώ σκατά κάποια στιγμή. Όπως και να έχει προσωρινοί είμαστε σε όλα αυτά.

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

Brain control-τηλεκοντρόλ αλλά ελληνικά


Ξέρεις όμως τι θέλω; Έτσι καμιά φορά που κάθομαι με την καλή μου στο σπίτι,
και χαζεύουμε - χαζεύουμε όμως - μπροστά απ’ την Tv.
Θέλω να μοιραστούμε με τον παιχνιδιάρικό μας τρόπο, όλα αυτά τα ωραία που βλέπουμε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Όλα αυτά τα γλυκούλια, τα εξυπνούλια…






Ωραίο αστειάκι αυτό που είπες Λάκη,
μήπως σου το άφησε στο στόμα ένα πουλάκι; Κι όχι σε τσαντιράκι, μπορεί σε κοτεράκι . Όταν θυμώνεις τι γλυκούλης που ‘σαι Λάκη.



Tο άλλο βραδάκι θα δούμε Αννιτούλα, μα φέρε δίπλα μου να ‘χω και μια σακούλα. Εγώ ψοφάω γι’ αυτόν τον ωραίο με τη γατούλα και τη γιαγιούλα με το δόντι τη γλυκούλα. Ή το Μογγολάκι το δυσλεκτικούλι ή τον καινούριο αυτόν τον Κερατούκλη Η κιβωτός του Νώε στο μαγικό κουτάκι με στίχους και μουσικούλα Νικολάκη.



Εσύ γουστάρεις όμως αγαπούλα, το βραδάκι εκείνη την ξανθούλα τη βυζαρού με το ραβδάκι, που έχει μαζί της εκείνο τον χαρουμενούλη, το αρκουδάκι της Tv το πιο γλυκούλι






Μα εγώ που είμαι αχόρταγος λιγάκι,
βλέπω το «Όλα» να δω κάνα στριγκάκι κι ο Θεμάκος τι ευφράδεια τι καλούλης και αυτός που είναι μαζί του ο ξινούλης





Μεγάλα νούμερα σου λέω αγαπούλα κι εσύ μαζεύεις χόρτα με τρύπια σακούλα ,να πάμε κι εμείς που λες κανά βραδάκι στον Θέμο, στην Αννίτα, στη Μαρία ή στον Λάκη
Αγαπούλα χαρά η AGBούλα, αφού δόντια δεν έχουμε θα τρώμε με τα ούλα και η Ελλαδούλα σαν άβγαλτη παιδούλα χαϊδεύεται κρυφά να μη την πάρουνε για τσούλα.Καληνύχτα αγαπούλα!


B.D.Foxmoor

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008


Σκοτάδι-πόλη-δρόμος-άνθρωπος-ταξί-άδειο ταξί-σιωπή-λέξη-ανακάτεμα-θλίψη-αλκοόλ-ξεμπρόστιασμα-σκέψη-φωνάζει η σκέψη-αποστολή-αποτυχία παράδοσης-άλλη αποστολή-άλλη αποτυχία παράδοσης-μελωδία-laptop-ανάρτηση-ξέσπασμα-αναμονή-κατάληξη-ζωή-όλα ζωή.

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

B.D. Foxmoor - Οι πάνθηρες του δρόμου (Street Panthers)

Δείγμα από το "Όταν οι Μικρόνοοι Hihoραγούν" :)

Όταν οι Μικρόνοοι hiphoραγούν




Bd Foxmoor solo album 21 του Φλεβάρη μαζί με το Δίφωνο. Τσιμπήστε και δείγμα στίχους και από τραγουδάκι. Όποιος δεν το πάρει να μη μου ξαναγράψει! :)

"Πες μου άραγε τι είμαι όταν ψαχουλεύω
στου άλλου μέσα το μυαλό να βρω φυγή Τι είμαι όταν αψηφώ όλους τους θεούς
ενώ σέβομαι κάποιον που προσκυνάει
γιατί έχω ανοίξει πες μου τόσους λογαριασμούς
με την ξεφτίλα και τ’ αυτιά μου κυνηγάει.
Γιατί όλοι οι μπάτσοι μου μιλάνε ευγενικά
ενώ εγώ τους μισώ από μικρό παιδί
γιατί δε μου βγαίνει να τα πω λίγο ειρηνικά
παρά κόβω αυτό που κάθομαι κλαδί."

Φοβερό πράγμα η δουλειά


Η δουλειά είναι ένα πράγμα που:


  • Σου τρώει 8 ώρες και βάλε τη μέρα

  • Σου δίνει σκατά λεφτά εκτός και αν είναι δική σου έτοιμη στρωμένη δουλειά

  • Σε κάνει να δαγκώσεις τη γλώσσα σου πολλές φορές για πράγματα που έχεις πει και δεν αφορούν τη δουλειά

  • Πάνω που πάνε όλα καλά όλο και κάτι-κάποιος θα βρεθεί να σου δώσει μια μούτζα μαζί με μια σφαλιάρα και να βρεθείς ξανά στα ίδια

  • Δουλεύεις-δε δουλεύεις τις ίδιες ελπίδες έχεις να ακούσεις ή να μην ακούσεις μια καλή κουβέντα.

  • Είναι το μέρος που οι άνθρωποι σε απογοητεύουν πιο συχνά

  • Ακόμη και αν κάτι το αγαπάς και το κάνεις καλά πάντα θα βλέπεις ανθρώπους που έχουν το 1/5 των ικανοτήτων σου να προχωράνε με πιο γρήγορα βήματα.

  • Αν δεν έχεις τον γνωστό μπάρμπα από την Κορόνη, κινδυνεύεις να πάρεις το "πουλί" όσο σίγουρος και να νιώθεις, ότι δεν θα το πάρεις.

  • Η δουλειά στο εργοστάσιο που λέγεται Ελλάδα πάντα θα είναι ένα πράγμα που σε γαμάει για να σου δώσει ψίχουλα, να σου πάρει και αυτά που σου έταξε και να σε μετατρέψει σε πουτάνα ή μπινέ -ανάλογα με το φύλο- για να σου δώσει μια ελπίδα σιγουριάς.

ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΤΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ.

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

time - mercyful fate

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

Απλά μαθηματικά.


Ένας άνθρωπος ζει περίπου 70 χρόνια.

Τα 70 αυτά χρόνια αντιστοιχούν σε 613.200 ώρες.

Από αυτές τις 204.400 -στη καλύτερη περίπτωση- κοιμάσαι.

Σου μένουν 408.800 ώρες.

Από αυτές τις 102.200 ώρες -και αν δουλεύεις μόνο 35 χρόνια, 8 ώρες το πολύ- τις ξοδεύεις μπροστά σε ένα γραφείο -ένα γιαπί -ένα ταμείο καταστήματος.

Σου μένουν 306.600 ώρες.

Από αυτές αν τα 35 αυτά χρόνια δουλειάς ξοδεύεις μόνο δυο ώρες τη μέρα σε κάθε λογής μετακινήσεις, αμέσως ο χρόνος σου μειώνεται σε 25.550 ώρες.

Σου μένουν 281.050 ώρες.

Αν πάλι είσαι γερός οργανισμός και αρρωσταίνεις μόνο 15 μέρες το χρόνο, έχεις χάσει άλλες 25.200 ώρες.

Σου μένουν 255.850 ώρες.

Αν σε αυτές αφαιρέσεις τα τρία πρώτα και τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής σου που δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα μόνος σου, πρέπει να αφαιρέσεις άλλες 52.560 ώρες.

Σου μένουν 203.290 ώρες.

Για μέτρα τα σε χρόνια.

Ακριβώς. Στη καλύτερη δυνατή περίπτωση έχω -έχεις -έχει 23 χρόνια και δύο μήνες ζωής σε αυτό το πλανήτη. Και άφησα και πολύ χαμένο για μαλακίες χρόνο.

Ακόμα ανησυχείς;


"Minutes and seconds are passing us by. Minutes and seconds are passing us by. Time...Time. Minutes and seconds are passing us byTime... Time Time... Time... Time is always passing by. Doesn't matter where you are. Time is passing us by. What a beautiful momentIf you're willing to trade. Then I'll give you a moment of mine. Give you a moment of mine. Minutes and seconds are passing us by. Minutes and seconds are passing us by. Minutes and seconds are passing us by(Time will never stand still). Minutes and seconds are passing us by. Minutes and seconds are passing us by. (Time will never stand still). Time... Time... Time is always passing by. Doesn't matter where you are. Time is passing us by. What a beautiful moment. If we took it away. We could use it on some other day. Use it on some other day. Time is here, Time is now. Time is here, Time is now . Time will kill... Time will heal. Time will come and go away. But time will never stay...

Merciful Fate

Time

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Συχνά γελώ...


"...μα έχω το γέλιο μου ακριβό. Δεν ήρθα εδώ να χαρώ και το καιρό μου να περνώ."

Sadahzinia

Γειά σου Νεοέλληνα μικρομεσαίε..


Και που 'σαι ακόμα...

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Το ωραιότερο τραγούδι που έχω ακούσει


μου το είπε ένας καπετάνιος πριν πεθάνει:
"Το πιο ωραίο, το πιο ωραίο,
το πιο ωραίο είναι το επόμενο λιμάνι..."
Καλό κατευόδιο κάπτεν.

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Dub Incorporation

Σάββατο στην Υδρόγειο. Ότι καλύτερο στο είδος του λέμε! :)

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

Υπάρχει πριν το θάνατο ζωή;


Δευτέρα 8 Ιουνίου 1998 Ώρα 20.30. Οι φίλοι παίζουν για το Γιώργο Σταμπόλη. Στη σκηνή Ξύλινα Σπαθιά, Τρύπες, Ντίνος Σαδίκης, Nick and the Backbone και Blues Wire ένωσαν τις φωνές τους. Η αφίσα είναι ακόμα κολλημένη στο τοίχο απέναντι από το γραφείο. Και να μη θέλω την έμαθα απ' έξω.

Ο Γιώργος Σταμπόλης ήταν κιθαρίστας από τους καλούς. Πιτσιρίκι κιόλα, του ήρθε κατραπακιά. Σκλήρυνση κατά πλάκας από τη βαρβάτη την εκφυλιστική. Όταν μου είπε η μάνα μου για αυτόν ήταν ήδη κρεβατομένος και ανίκανος να κουνηθεί. Και γω και η μάνα του μαζέψαμε χρήματα. Το μόνο που ζήτησε ήταν να γράψει ένα σημείωμα, όσο του βγαινε. "Φχαριστώ πολύ". Αν ζει η πέθανε δε ξέρω. Και να σου και ο κολλητός με την ίδια ασθένεια και η Μαριέτα με το πόδι που έχασε στο πιτς φυτίλι και ο Κ. που χάθηκε στα 21 από καρδιά και ο θάνατος και η αρρώστια τόσο κοντά όσο η σκιά σου.

Και αρχίζεις και αναρωτιέσαι αν μικρο-μεγάλο αλλαγές σε δουλειά και προσωπική ζωή έχουν τόση σημασία τελικά. Όλα στο ίδιο σακί χωράνε. Απο κει μέσα διαλέγεις και παίρνεις. Ένα τσουβάλι με χίλια μαύρα φίδια και ένα λευκό, που λεγε και η γιαγιά Λευθερία ή συγχωρεμένη.

Χθες έφαγα φρίκη άγχους κυρίως λόγω μαζεμένης κούρασης. Ε, κάθομαι και τα μετράω και το μόνο που έχασα είναι μια μέρα από τη ζωή μου. Και όλο και θα λιγοστεύουν αυτές οι μέρες και δεν αξίζει για κανένα πούστη σε αυτή τη γη να ζαρώνεις περιμένοντας να περάσει η μπόρα. Όρθιος χαμογελαστός. Να φας τη βροχή στα μούτρα. Παίζει και να πάθεις πνευμονία. Αν όμως δε πάθεις θα σου χει μείνει η εικόνα του αγριεμένου ορίζοντα την ώρα που η άλλοι χαζεύουν το χώμα. Και αυτό είναι η μεγαλύτερη νίκη για τον άνθρωπο. Ο αγριεμένος ορίζοντας..

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

skaribas ase me mana sikono moikana

Ρε να τα κάνω Rasta,τα όμορφα σγουρά μαλλιά μου; Μια γνώμη θέλω έστω μια λέξη...Υ.Γ. Ε, ρε κάτι προβλήματα που έχει ο κόσμος...:)

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008

ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΚΡΑΤΙΑ...



Όπως και αν τους δεις στα άσπρα και μπλε είναι και οι δύο...Αυτή την Ελλάδα θέλετε ρε;

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2008

στερεο νοβα : ηλίθια αστεία

Ε, δεν μπορούσα να το βρω και να μην το "ανεβάσω" και αυτό. 1ο κλιπ Nova.Τέλος.

καπα βητα : το ταξιδι της φαλαινας

"...ποτέ δεν είχα τίποτα κι απόψε θέλω να σε φιλήσω
να μείνεις στα μάτια μου σαν άδειο τοπίο
να κάνουμε έρωτα στο αστεροσκοπείο
κουλουριασμένοι σα μπάλα να εκτοξευθούμε
μέχρι που ειρηνικά στο διάστημα να κοιμηθούμε..."

Πόσο μικρά ακούγονται όλα τα άλλα καμιά φορά...

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

"Δε τελειώνουν οι μαλάκες φίλε"


Μετά το πασίγνωστο "Η βλακεία είναι ανίκητη", έρχεται η μεταμοντέρνα εκδοχή του. Και όλο αυτό δια στόματος του πιο συμπαθητικού ταρίφα που χω συναντήσει. Η λαϊκή σοφία στα καλύτερα της.


Υ.Γ.Στο google στη λέξη "μαλάκα"¨σκάει στη top δεκάδα αυτή η φώτο. Ωραίος ο πλανητάρχης.