Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

txc na tous do na trexoun

Λάου λάου έρχονται και οι εκλογές...Μην σκίσουμε κάνα καλτσόν μόνο...

Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Ξέρεις είναι κάτι άνθρωποι...


...που σαν κάτσεις κοντά τους νιώθεις πως έχουν δίψα για ζωή όμοια με πυρηνική ενέργεια. Σε καίνε, σε αλλοιώνουν και σε κάνουν, να θέλεις να πάρεις την ζωή σου από την αρχή. Άλλες πάλι σου μοιάζουν με ατελείωτες πηγές χρωμάτων. Καταπιάνονται με πράγματα. Τα ερωτεύονται και τα κάνουν να πλημμυρίσουν φως. Δεν αγαπάνε και πολύ το φως αυτοί οι άνθρωποι. Τους αρέσουν να γυρνάνε τις ζεστές νυχτιές σε συναυλίες, μπαρ και πλατείες. Να συναντούν παλιούς και νέους αγαπημένους ανθρώπους. Να μαζεύουν λόγια και να συγκεντρώνουν χαμόγελα. Είναι πληγωμένοι αυτοί οι άνθρωποι. Έχουν τόνους αγάπη να δώσουν αλλά δεν ξέρουν τι να την κάνουν. Δεν ξέρουν αν θα βρεθεί άνθρωπος μέχρι να κλείσουν τα μάτια τους για να του την δώσουν ακέραιη. Για αυτό και την μοιράζουν. Λίγη λίγη. Σε αντάλλαγμα ένα χαμόγελο και δυο χέρια που θα τους αγκαλιάσουν όταν έχουν ανάγκη για λιγη στοργή. Στην μοναξιά τους ξεσπάνε αυτοί οι άνθρωποι. Στα γραπτά τους, στα πινέλα τους και στις νότες τους. Τους λατρεύεις ή τους μισείς αυτούς τους ανθρώπους. Δεν τους κάθονται καλά τα ενδιάμεσα συναισθήματα. Αυτοί οι ανθρωποι φυλάνε τις πύλες της δημιουργίας. Είναι ενωμένοι μεταξύ τους. Πετυχαίνει ο ένας τον άλλο με μία ματιά. Βλέπουν τον ίδιο πόνο και το ίδιο γαμημένο παρελθόν ο ένας στα μάτια του άλλου αυτοί οι άνθρωποι. Την ίδια εσκεμμένη αφέλεια στης ζωής τα δρώμενα. Είναι αθάνατοι αυτοί οι άνθρωποι. Και αν δεν είναι γίνονται...Με τον καιρο. Αλλά κυρίως με τις επιλογές τους...Τους χρωστάς χάρη αυτούς τους ανθρώπους. Για λόγους που ίσως να μην καταλάβεις και ποτέ...

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

koukouloforos live

Μαμά μπαμπά είμαι κακό παιδί
Μαμά μπαμπά στην τσάντα έχω μπουκάλια
Μαμά μπαμπά στην τσάντα έχω στουπί

Ποιος έχει την βενζίνη
Ποιος έχει την ευθύνη
Ποιος έχει το πλακάτ
Ποιος θα βαράει τα ματ
Ποιος έχει δικηγόρο
Ποιος έχει μαρκαδόρο
Ποιος έχει το κουτί
με τα Maalox

μαμά μπαμπά μην τους δικαιολογείτε
μαμά μπαμπά δεν τα έσπασα εγώ
μαμά μπαμπά τα έσπασαν ασφαλίται
μαμά μπαμπά το δέντρο έκαψα εγώ

ήπιαμε χημικά
σπάσαμε μπατσικά
μπήκαμε στο στενό
πήραμε το metro
τους ρίξαμε αυγά
πέτρες πολύ μπογιά
μα κράταγαν ασπίδες
τα μουνιά

Μαμά μπαμπά είμαι κουκουλοφόρος
Μαμά μπαμπά είμαι κακό παιδί
Μαμά μπαμπά τις τράπεζες βαρούσα
Μαμά μπαμπά τις έβριζες κι εσύ

Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Οι δύο όψεις...


Πως μια ωραία βραδιά κρύβει πίσω της την θλίψη γιατί δεν θα ξαναγυρίσει;

Η κακιά στιγμή την ελπίδα για τις καλύτερες που θα έρθουν;

Η προτροπή του φίλου την θλίψη για τις αποφάσεις που δεν πήρε;

Η ανθρώπινη βλακεία την ευφυϊα του ανίδεου μπροστά στις ευθύνες;

Η φωνή την πιο σπαρακτική σιωπή;

Η σιωπή την πιο εκκωφαντική κραυγή;

Το σκοτάδι το πιο εκτυφλωτικό φως;

Το φως ένα σκοτάδι που περιμένει να γεννηθεί;

Η ζωή έναν αναπόφευκτο θάνατο;

Ο θάνατος μία γρηγοροπερασμένη ζωή;

Η πίστη στον Θεό τον φόβο για το άγνωστο;

Η πίστη στο άγνωστο τον φόβο για την κρίση;

SKA P Thessaloniki 16 05 2009

Ήρθαν. Γάμησαν. Έφυγαν. Ευχαριστούμε.

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

«Η δημοκρατία είναι ένα ψέμα»


Η μεγαλύτερη Ska-Punk μπάντα του…γαλαξία θα φέρει πανικό στις 16 Μαϊου στη συμπρωτεύουσα

Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Σαλαμέ, asalames@ekdotiki.gr

Και καλά εγώ τώρα πρέπει να γράψω για τους Ska-P. Οποιος δεν έχει ακούσει ούτε μία φορά τη μπάντα που από το μουσικό της χωνευτήρι δε γλίτωσε κανενός είδους γήινη ή θεϊκή εξουσία, καλύτερα να ψάξει να τους βρει. Ελαφρά ναρκωτικά, πολυεθνικοί κολοσσοί, ακόμη και τα darkrooms του Βατικανού πλέκονται με ρυθμούς και ρίμες και γίνονται τραγούδια από την έμμετρη ισπανική επανάσταση που ακούει στο όνομα Ska-P. Για αυτά και για άλλα ο κιθαρίστας της μπάντας Joxemi –κατά κόσμον José Miguel Redin Redin- μιλάει στις «Δ».

Joxemi, από το 1994 που πρωτοεμφανιστήκατε μέχρι και σήμερα συνεχίζεις να ακούς μουσική με την ίδια ένταση;


Και ναι και όχι. Προσωπικά συνεχίζω να ακούω πολλά από τα παλιά punk και ska συγκροτήματα του ’70 και του ’80, αλλά και επίσης συγκροτήματα που βγήκαν τα τελευταία χρόνια. Συνηθίζω επίσης να πηγαίνω σε συναυλίες πρωτοεμφανιζόμενων συγκροτημάτων.

Πώς συνδέεται ένα μουσικό μόρφωμα της Jamaica, όπως η Ska με ένα της δυτικής Ευρώπης, όπως η Punk;

Η ska στην Ευρώπη σχεδόν πάντα είχε στίχους κοινωνικούς, πολιτικούς και αντιρατσιστικούς. Η punk επίσης έχει αυτό το υπόβαθρο και εκεί πιστεύω ότι υπάρχει η σύνδεση.

Τι μεσολάβησε στα έξι χρόνια που πέρασαν χωρίς καινούρια κομμάτια από το ¡¡Que Corra La Voz!!Στο Lágrimas y Gozos;

Πολλές συναυλίες, και επίσης τρία χρόνια «αργίας» από την πλευρά της μπάντας, γιατί χρειαζόμασταν ξεκούραση.

Το Crimen Sollicitationis κατηγορήθηκε, από τους Ρωμαιοκαθολικούς ότι προσβάλλει τον κλήρο.

Χαιρόμαστε που τους φαίνεται προσβλητικό, είναι το λιγότερο που τους αξίζει. Το τραγούδι το έγραψε ο τραγουδιστής μας ο Pulpul, ως αποτέλεσμα των σοβαρών υποθέσεων που έβγαιναν στο φως σε όλο τον κόσμο για κακοποιήσεις παιδιών από καθολικούς ιερείς και της συγκάλυψης που ακολούθησε από την πλευρά του Βατικανού και όλης της Μαφίας που το αποτελεί.

Στην Ευρώπη συνολικά παρατηρείται άνοδος της ακροδεξιάς. Ποιος ο λόγος που ο κόσμος στρέφεται προς αυτή;

Είναι θέμα έλλειψης κουλτούρας και φόβου για το διαφορετικό. Αν σε αυτό προσθέσεις και την τωρινή οικονομική κρίση, προκύπτει ως αποτέλεσμα η στροφή προς το παρελθόν.

Κατηγορηθήκατε από μερίδα του αναρχικού χώρου ότι, ενώ είστε αντεξουσιαστές, συμμετέχετε ενεργά στη μουσική βιομηχανία. Τι απαντάτε σε αυτούς που σας κατηγορούν;

Δε με ενδιαφέρει αυτό που σκέφτεται ο κόσμος, είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας και πάντα προσπαθούμε να κάνουμε το σωστό. Δεν είμαστε αναρχικοί, είμαστε απλά υποστηρικτές της ιδέας. Η αναρχία είναι κάτι υπερβολικά σοβαρό για να αυτοαποκαλούμαστε έτσι ελαφρά τη καρδία. Οσο για την εμπλοκή μας στη μουσική βιομηχανία, ναι, είμαστε μέρος αυτής της κοινωνίας όπως όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη και προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε τα «όπλα» που υπάρχουν στη διάθεσή μας για να κάνουμε το μήνυμά μας να φτάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Και ξέρεις κάτι, το ηλεκτρικό, τη βενζίνη, την κιθάρα μου, όλα μας τα προσφέρουν πολυεθνικές, γιατί τα χρησιμοποιούμε; Θα έπρεπε ίσως να πάμε με τα πόδια, αλλά κανείς δεν το κάνει.

Πιστεύεις στη δημοκρατία όπως «σερβίρεται» σήμερα;

Η δημοκρατία είναι ένα ψέμα, μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει την εμφάνισή της, πιστεύω μάλιστα πως δεν υπάρχει καν. Δεν είμαστε όλοι ίσοι μπροστά στο νόμο, ούτε έχουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα.

Γιατί επιμένετε με ελάχιστες εξαιρέσεις να τραγουδάτε στα ισπανικά;

Μιλάμε τη γλώσσα μας και είναι με αυτήν που εκφραζόμαστε και επικοινωνούμε με τους φίλους μας και την οικογένειά μας, γιατί να το αλλάξουμε; Για να μπούμε στην αμερικάνικη αγορά; Αν μας θέλουν εκεί, θα είναι στη γλώσσα μας.

Το «Cannabis» έγινε ύμνος σε μια εποχή που τα ελαφρά ναρκωτικά είναι ακόμη ποινικοποιημένα. Θα έπρεπε κάποια στιγμή να τεθεί υπό συζήτηση η αποποινικοποίηση τους;

Είμαστε υπέρ της νομιμοποίησης των ναρκωτικών, αλλά όχι υπέρ της χρήσης τους χωρίς καμία διάκριση. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητη περισσότερη πληροφόρηση για τους πραγματικούς κινδύνους των ναρκωτικών, όπως επίσης και πολλών νόμιμων ναρκωτικών, όπως το αλκοόλ και ο καπνός. Προσωπικά θα απαγόρευα και το ποδόσφαιρο (γέλια).

Δεν μπορώ να μην ζητήσω την προσωπική σου άποψη και οπτική για τις κινητοποιήσεις του Δεκεμβρίου που μας πέρασε στην Ελλάδα


Περιμένω να μάθω περισσότερα όταν έρθω στη χώρα σας, αλλά οπωσδήποτε μου φαίνεται εξαιρετική η ικανότητα αντίδρασης και οργάνωσης της νεολαίας στην Ελλάδα.

Ποια είναι η Ελλάδα με τα μάτια ενός Ισπανού;

Η πιο αρχαία κουλτούρα στον κόσμο!

Μπορείς να μου δώσεις το πολιτικό και κοινωνικό στίγμα της δεκαετίας ’90 και των ’00;

Ψέματα, ενημερωτική χειραγώγηση και όλο και περισσότερος ρατσισμός. Η τωρινή κρίση θα έπρεπε να σημάνει την αλλαγή στη σχέση των ανθρώπων με το χρήμα, αλλά δυστυχώς δεν πιστεύω ότι θα συμβεί αυτό.
Τι προβλέπει το μέλλον;

Συναυλίες σε όλη την Ευρώπη και επιστροφή στη Νότια Αμερική το φθινόπωρο, για τον επόμενο χρόνο δεν ξέρω… ζούμε τη στιγμή χωρίς να προγραμματίζουμε ιδιαίτερα το μέλλον.

Μπορείς να χαρίσεις στους αναγνώστες, μέσα από το περιοδικό μας, ένα καινούριο στιχάκι από μία δουλειά που ετοιμάζεις;


Όχι! Αλλά μπορώ να σας εγγυηθώ μια συναυλία με 200% απόδοση από τη μπάντα που βγήκε μια μέρα από μια εργατική συνοικία της Μαδρίτης. Resistencia!!!!!

Του συναφιού...


…Ήταν κάποιος που
δεν ήξερε καμία ιστορία
και όλο έλεγε:
«ξέρω πολλές ιστορίες».
Μια από αυτές λέει πως...Ήταν κάποιος που
δεν ήξερε καμία ιστορία
και όλο έλεγε:
«ξέρω πολλές ιστορίες».
Μια από αυτές λέει πως...Ήταν κάποιος που
δεν ήξερε καμία ιστορία
και όλο έλεγε:
«ξέρω πολλές ιστορίες».
Μια από αυτές λέει πως...Ήταν κάποιος που
δεν ήξερε καμία ιστορία
και όλο έλεγε:
«ξέρω πολλές ιστορίες».
Μια από αυτές λέει πως... Ήταν κάποιος που
δεν ήξερε καμία ιστορία
και όλο έλεγε:
«ξέρω πολλές ιστορίες».
Μια από αυτές λέει πως…

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Ξέρεις τι θέλω;


  • Οι άνθρωποι όταν σε κοιτούν στα μάτια να λένε αυτό που σκέφτονται.
  • Η αγάπη να μην έρχεται αφού πρώτα σε εξαντλήσει η απουσία της.
  • Το παιδί που κρύβεται μέσα σου να μην χάνεται όσο εσύ γερνάς.
  • Η κλειδαριά του κελιού σου να βρίσκεται από την μέσα μεριά και να έχεις εσύ τα κλειδιά
  • Η δουλειά να τονίζεται πάντα στην λήγουσα.
  • Ο αέρας που αναπνέω να μην βρωμίζει από την κακία κάποιων ανθρώπων.
  • Να μην πεθάνω βλάκας. Δεν έχω το δικαίωμα.
  • Κάθε τραγούδι που γεννιέται να γεννάει και ένα νέο συναίσθημα μέσα μου.
  • Η φωνή μου να πιάνει τόπο, όταν πρέπει να πιάσει τόπο.
  • Να μην είχε πεθάνει σαν σήμερα το 1981 ο Marley και να είχε γράψει και άλλους στίχους όπως το "In this great future, you cant forget your past; So dry your tears, I seh"