Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Δεν φοβάμαι κανένα...


...παρά μόνο εμένα, όταν τα έχω χαμένα και κολλάει η πένα...

Καλή αγωνιστική αντάμωση σε καμια οκτάρα μέρες.

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

Active member-maya

Καλώς να έρθει το παιδί του Μιχάλη και της Γιολάντας. Οι Active Member με νέο μέλος. Για πάντα αυτή την φορά.:)

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Friends - The Cast 1994

Χθες είδα και το τελευταίο επεισόδιο από τα φιλαράκια...Έκλεισε και αυτός ο κύκλος...Στα επόμενα!!!! :)))

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

ΝΤΠ.(ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ) - στην κρίση σας

Θέλετε κρίση. Φάτε κρίση. Εδώ είμαστε να την περιμένουμε να έρθει. Άνοιξε τα αυτιά σου και άκου αυτό το κομμάτι ακόμη και αν δεν σου αρέσει η μουσική αυτή. Θα πάρεις λίγο κουράγιο. Σου το υπόσχομαι.

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

Μπάτσοι κοροϊδεύουν ένα παιδί με πρόβλημα στην ομιλία

Άντε γεια μας και οι μπάτσοι μακριά μας.
Το παιδί που ανεβασε το βίντεο γράφει τα παρακάτω.

"Τελικά αποτελεί νέα μόδα μεταξύ μπάτσων η καταγραφή των αισχρών πράξεων τους.

Στο βίντεο ακούμε τουλάχιστον 2 μπάτσους να κοροϊδεύουν ένα παιδί με πρόβλημα στην ομιλία, ενώ προσπαθεί να τους καταγγείλει την κλοπή της μηχανής του. Ο μπάτσος ταυτόχρονα καταγράφει προφανώς με το κινητό του, και αργότερα διακινεί το βίντεο, χωρίς καν να διαγράψει τα προσωπικά δεδομένα του παιδιού. Να τους χαίρεστε..
Το συγκεκριμένο βίντεο το δημοσιεύτηκε το YouTube και μέσω emded στο GreekTube ούτως ώστε να καταγγελθεί το περιστατικό. Είδη ο χρήστης έκοψε σε κάποια σημεία τον ήχο από τα προσωπικά στοιχεία του παιδιού.. Έκοψα κι εγώ κάτι λίγα και παραμόρφωσα την εικόνα."

Κυριακή 19 Απριλίου 2009

Mhdenisths - Nai Theloume Vendetta(remix)

Έχετε ακούσει ποτέ δεκάλεπτο κομμάτι να βρίζει έναν άνθρωπο. Παρακαλώ, Μηδενιστής και καμιά δεκαριά ακόμα δεν αφήνουν σε χλωρό κλαρί τον Βουρλιώτη και το Family. Δεν το σχολιάζω. Το καταθέτω. Απολαύστε υπεύθυνα.

Σαν το αγριοχόρταρο


Πάσχα στο χωριό με την μητέρα και την μία αδερφή. Η άλλη έμεινε στο Παρίσι που ζει τα τελευταία χρόνια. Μαύρο Πάσχα όμως. Ο Argos το αγαπημένο της γατί απεβίωσε στα 12 ελληνικά ή (12x7) 84 γατίσια χρόνια. Καθόλου άσχημα. Τα άλλα τα ανθρώπινα τα καβαντζώσαμε επόμενος στόχος τα γατίσια τώρα. Τραπέζι, φαϊ, ευχές και βουρ με την αδερφή μου να ανάψουμε κεράκι στους τάφους της γιαγιάς και της θείας μου. Με γέλια πηγαίνουμε.
Το θανατικό από ένα σημείο και μετά πρέπει να το αντιμετωπίζεις με το καλύτερο σου χαμόγελο. Χωρίς πολύ άγχος. Ούτε καν δέος.

Οι τάφοι είναι καιρό παρατημένοι. Χορταριασμένοι. Που να βρει καιρό και η μάνα μου, μόνη γυναίκα με τόσες δουλειές να τους καθαρίζει κάθε βδομάδα, όπως οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού. Κοιταζόμαστε και σα να είμαστε συνενοημένοι πιάνουμε δουλειά. Εγώ αρπάζω μια τσάπα, ένα φτυάρι και ένα μαχαίρι για να διώξω τα χόρτα και η αδερφή μου ένα πανάκι και ένα σφουγγάρι για να καθαρίσει τα μάρμαρα και τα τζάμια.

Ξέρεις είναι περίεργο πράγμα το καθάρισμα του τάφου. Αυτά τα ενοχλητικά χορτάρια, κλαράκια και λουλούδια που φυτρώνουν ανάμεσα στους μαρμάρινους σταυρούς και τα χαλίκια είναι και το επιστέγασμα του ίδιου του κύκλου της ζωής. Δεν προλαβαίνει καν να ξεχαστεί μια ζωή που φεύγει και στον ίδιο τόπο που θάβεται, γεννιέται μια άλλη και δυο και τρεις και ένα ολόκληρο λεφούσι από λουλούδια, μικρά ζωάκια και έντομα. Ζωή που δεν χαμπαριάζει από τις δικές μας υπαρξιακές εμμονές. "Εδώ είμαστε" φωνάζουν. Να μας θυμίζουν, ότι ο θάνατος δεν είναι τίποτα. Και ότι το ίδιο δευτερόλεπτο που φεύγει μια ζωή ξεπετάγονται μια άλλη. Η δημιουργία έχει μια ατέρμονη χωροχρονική συνέχεια. Μια συνεχή ροή. Τι πιο όμορφο από αυτό.

Θα άφηνα τα χορτάρια να καλύψουν τους τάφους αν ήταν στο χέρι μου. Έτσι γιατί είναι πιο όμορφα από το λερωμένο μάρμαρο αλλά και για την υπενθύμηση αυτού του υπέροχου κύκλου. Ας όψεται όμως που η γιαγιά και η θεία μου είναι πλάσματα περήφανα και παστρικά. Δεν μπορούν την πολλή ανακατωσούρα στον τόπο που αναπαύονται. Για μένα πάλι αλλιώς τα φαντάζομαι τα πράγματα. Αγριοχόρταρα. Παντού.

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

ANTIPOINA "Apla..." (Official videoclip) subtitled version

Το πρώτο ελληνικό υποτιτλισμένο βίντεο κλιπ για κωφούς. Μπράβο ρε παιδιά!

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Δικαίωμα μου να πηγαίνω πάσο...

Λένε πως ο έρωτας είναι όπως μία ανίατη ασθένεια. Πάνω που πας να σηκωθείς όρθιος, υποτροπιάζεις. Πέφτεις και νομίζεις πως δεν θα ξανασηκωθείς. Μία ανάμνηση, μια σκέψη, μια φωτογραφία, ένα βίντεο...Ένα βίντεο...Και αν οι σκέψη μου γυρνάει ξανά σε σένα, ποτέ δεν θα εξηγήσω τον θυμό που νιώθω απέναντι σου. Άλλες φορές σκέφτομαι πως θέλω να μείνεις μόνη σου για πολύ καιρό, άλλες πάλι μου αρκεί να δεις πως είναι να σε χρησιμοποιούν. Να το γνωρίσεις. Να ακούσεις τα μεγάλα λόγια, ακόμη και αν δεν κράτησαν παρά μερικές ώρες και το στόμα που τα είπε, να ρίξει μαύρη πέτρα και να μην εξηγήσει ποτέ τίποτα. Ένας κολλητός μου, μου είπε όταν συζητούσαμε για σένα, ότι δεν χρειάζεται να έχεις απέναντι σου τον άλλο. Και η απουσία του πολλά μπορεί να σου δείξει για το ποιός είναι. Ίσως και περισσότερα. Δεν χρειάστηκε να χορτάσω την παρουσία σου για να μετατραπούν οι πιο ωραίες μου σκέψεις για σένα σε θυμό. Καθαρό κρυστάλλινο θυμό σαν το νερό που πίνω την στιγμή που γράφω αυτές τις αράδες. Πάω πάσο λοιπόν και γυρίζω σελίδα. Δικαίωμα μου είναι. Εξάλλου και για σένα αυτό που ζήσαμε δεν ήταν "τίποτα σημαντικό". Εσύ έμαθες να ζεις "μονάχα εν λευκώ".

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Χωρίς μάσκα να φοράς.


Φοβάμαι καμιά φορά πως έρχονται καιροί περίεργοι. Αλλιώτικο το κάλεσμα του ανθρώπου στον άνθρωπο. Σε κοιτάει και πίσω από το χαμογελαστό του βλέμμα σου ζητάει. Μόνο σου ζητάει. Και αν δεν έχεις να δώσεις σε αποχαιρετά χαμογελαστά και ξέρεις ότι δεν θα τον ξαναδείς. Ατελείωτο καρναβάλι. Να έχεις να φοράς την μάσκα σου γιατί δεν θα τα βγάλεις πέρα. Δεν θα τα βγάλεις πέρα καημένε.

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

ACTIVE MEMBER-Έξω απο την πόρτα μας

Γαμώ την ακροδεξιά σκιά που πλανιέται ξανά πάνω από την ελληνική κοινωνία. Γαμώ και σένα νοικοκύρη που την βλέπεις και περιμένεις να κατέβει και να σε καλύψει. Δεν σε προστατευεί αυτή η σκιά ρε καημένε. Την μύτη σου δεν σε αφήνει να δεις. Τώρα ο μπάτσος είναι γείτονας μας και αριστούχος ρε.

Αιχμαλώτισε τη στιγμή


Η Ευαγγελία Βουτσάκη βρίσκονταν στην Πρίγκηπο όταν τράβηξε αυτή τη φωτογραφία. Πόσο συχνά έχεις την ευκαιρία να συναντήσεις δύο άσπρα άλογα. Και πόσο συχνά εκείνη τη στιγμή να κουβαλάς και μία φωτογραφική μαζί σου. Κάπως έτσι λειτουργεί και η καρδιά σου. Μην το ξεχνάς.

Πέτα το i-pod σου
Και αφουγκράσου την πόλη. Τους θορύβους της και τα αποσπάσματα από συνομιλίες των περαστικών που περνάνε σαν τον αέρα μπροστά σου. Το μουρμούρισμα του ζητιάνου και του τρελού. Μπορεί ανάμεσα στα παρακάλια ή τις κατάρες να τους φεύγουν και μερικές μεγάλες αλήθειες. Πάντα πίστευα ότι η Θεσσαλονίκη έχει τη δική της ξεχωριστή γλώσσα. Ανάμεσα από τις τραγουδολίστες των ραδιοφωνικών σταθμών και των i-pod και τις μεγάλες φωτεινές επιγραφές, ξεφυτρώνουν σαν το χορτάρι ανάμεσα από το τσιμέντο ασπρόμαυρες αφίσες, συνθήματα με σπρέι, αλλά και ήχοι που βγαίνουν από τα στόματα μικρών και μεγάλων. Αν εξασκήσεις το μάτι σου προκειμένου να τα παρατηρείς αυτά γίνεσαι σοφότερος. Oλα αυτά είναι μικρά μικρά κομμάτια ζωής που σου χαρίζονται. Μόνη προϋπόθεση να έχεις κάνει την καρδιά σου φωτογραφική μηχανή για να τα αιχμαλωτίσεις και να μην τα αφήνεις να φύγουν χωρίς να προλάβουν να σου δώσουν τίποτα. Δεν είναι κατάρα ο θόρυβος. Με το κατάλληλο…σουρωτήρι μπορείς να κρατήσεις μαργαριτάρια πολύτιμα. Η σιωπή όση γοητεία και να κουβαλάει, μόνο σιωπή μπορεί να δώσει. .

Δεν είναι ο κόσμος σου αυτός...


...είναι διαφορετικός... Σου το είχα πει...Μιά νυχτιά...Θυμάμαι...

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Taytismenos lathos-Oloi monoi

Σου έχει τύχει να θέλεις να στείλεις ένα μήνυμα; Ένα γαμημένο μήνυμα; Και να μην βρίσκεις αποστολέα; Φίλοι, γυναίκες, οικογένεια μέσα στο μυαλό σου μια μάζα χωρίς πρόσωπο. Θαρρείς χωρίς φωνή κιόλας. Παιχνίδια του μυαλού τις πρώτες πρωϊνές ώρες. Παιχνίδια του μοναχικού μυαλού τις πρώτες πρωϊνές ώρες...

The Passion of the Christ--My Immortal,

Πήγα και παρακολούθησα την επίδειξη ενός καθηγητή στην καλών τεχνών σήμερα. Μάζεψε ένα μάτσο παλιόχαρτα, μερικά κάρβουνα, ένα ζελοτέιπ, τέσσερα μεγάλα καρφιά και ένα σφυρί. Με το κάρβουνο σχημάτισε έναν μεγάλο σταυρό, με τα χαρτιά και το ζελοτέιπ έφτιαξε ένα σώμα και το σώμα αυτό το κάρφωσε στον σταυρό. Η αίθουσα βουβή και αυτός εξήγησε με την απλότητα των 60 του χρόνων, ότι το κάθε αντικείμενο όσο άχρηστο και να φαίνεται, ο τρόπος που θα το χρησιμοποιήσουμε καθορίζει την αξία και την ιερότητα του. Έτσι και ο Θείος Λόγος. Βρέθηκε στην γη, "φόρεσε" την ευτελέστατη σάρκα και αυτή την σάρκα επέτρεψε να τον σταυρώσει για να της δώσει αξία στην συνέχεια. Θυσιάστηκε για να δώσει αξία σε ένα μάτσο κόκκαλα και μυς μπας και πάψουν να καταδυναστεύονται από τον θάνατο. Πιστεύει δεν πιστεύει κανείς η σημειολογία αυτού του πράγματος είναι καταπληκτική. Η ζωή μας είναι στο χέρι μας αν θα αποκτήσει αξία ή αν θα την πετάξουμε στα σκουπίδια σα να είναι το χειρότερο βασανιστήριο. Ο Ιησούς ήταν ξυλουργός μέχρι να αρχίσει να διδάσκει. Κάρφωνε και ξανακάρφωνε τραπέζια και καρέκλες και γέμιζαν τα χέρια του ακίδες. Απλότητα, ταπείνωση και άλλη μία σπουδαία σημειολογία. Η ζωή αποκτάει αξία όσο της δίνεις αξία ακόμη και μέσα από την πιο ανιαρή και πολλές φορές επώδυνη διαδικασία. Καλή μας Ανάσταση.