Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

FF.C - Ftaiw kai egw [high quality]

Παρακαλούνται τα παιδιά να ξαναενωθούν.

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2007

Ώρα πτήσης 19.50. Προορισμός: Λονδίνο. Επιστροφή: Άγνωστο


1998-8ος-Πανελλήνιες-Mayfair-Marlboro-City-ΧΦΕΘ-Deja Vou-Heineken-Απόρριψη-Low Bap-Δανεικές Προσευχές-Χορωδία-Ναυαρίνου-Σιωπή-Ξημέρωμα-Αγωνία-Θλίψη-Γέλια-Δωμάτιο-Σκέψεις-Ανάγνωση-Μακεδονικό-Ξύρισμα-501-Τρίπολη-Μυλωνακάκης-Άγχος-Πολύ άγχος-Δαδιά-Καφενείο-Καρόλου Ντήλ-Αποτυχία-Συνειδητοποίηση-Κεντρική-12-Κοντά 30-Άντρες-Μαλλια πέφτουν-Μαλλιά γκριζάρουν-Μια μέρα-Αυτή η μέρα-Όλα απο την αρχή-Φιλία-Μόνο.
Υ.Γ.Καλό ταξίδι ρε φίλε...Κάποτε θα χώριζαν και οι δρόμοι μας..

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007

tou koutiou ta paramythia


!!!!

Froutopia intro


Μόνο στο you tube!!!!!! :)))

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

BD Foxmoor - Tis fwtias oi magoi (live from low bap jam)

Στη φωτιά ρίχνω όλα τα ταμένα.Μα όλα.

Η συνταγή της επιτυχίας


Δυο σκελίδες κανακέματα από τους γονείς
Ένα ποτήρι του νερού ιδέα για τον εαυτό σου
Μια μεζούρα πάτημα επί πτωμάτων
Μια κουταλιά δουλοπρέπειας
Πολλά κιλά μαλακία
Μια δόση ευκαιρίας.

Τα υλικά αφού τα ανακατέψεις, τα περνάς απο σουρωτήρι για να διώξεις τους περιττούς φίλους και στη συνέχεια τα βάζεις στο τηγάνι για να στεγνώσουν απο τύψεις. Σερβίρεται γαρνιρισμένο με αυλικούς και κορόιδα. Βουαλά.

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2007

Α, ρε Νικόλα αθάνατε


"Εγώ με τις ιδέες μου κι εσείς με τα λεφτά σας, νομίζω πως τα θέλετε μονά ζυγά δικά σας, δε θέλω την κουβέντα σας ούτε τη γνωριμιά σας.


Θα χτυπήσω εκεί που σας πονάει, κανένα δε θα αφήσω εμένα να κερνάει. θα με χρίσω ιππότη και τζεντάι και άμα ξεμεθύσω σας λέω και γκοντμπάι.


Και οι θεοί σαν πείθονται εάν υπάρχει ανάγκα, για πόλεμο δεν έκανα ποτέ εγώ το μάγκα και ούτε νεροπίστολο δεν έχω στην παράγκα.


Θα τραβήξω το δρόμο μου όσο πάει κανένα δε θα αφήσω εμένα να κερνάει. Θα απολύσω κι όποιον με περιγελάει, χιλιάδες δυο αλήθειες ο πόνος μου γεννάει.


Εγώ στα δίνω έτοιμα κι εσύ τα θες δικά σου λιγούρα που σε έδερνε παρ' όλα τα λεφτά σου και ούτε στο νυχάκι μου δε φτάνει η αφεντιά σου.


Δε σε παίρνει εμένα να κοιτάξεις χωρίς καμιά ουσία εσύ θα τα τινάξεις. Είσαι θύμα του νόμου και της τάξης δεν ξέρεις καν το λόγο για να με υποτάξεις."

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2007

Μπουφ!


Αμπε Μπα Μπλομ. Τουκιθεμπλομ. Αμπε μπα μπλομ τουκιθεμπλομ. Μπλιμ.Μπλομ.

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

Με βάρκα την ελπίδα


Κάτι παροιμίες των παππούδων μας που ούτε να τις δούμε δε θέλουμε πως έρχονται κάτι στιγμές και μας βουτάνε απο τα μαλλιά για να μη πνιγούμε.

"Ταξίδι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα" σου λέει ο άλλος.

Αλλά τι άλλο είσαι τελικά ρε φίλε. Μόνο που καμιά φορά τυχαίνει και το ξεχνάς. Και νομίζεις ότι η καθημερινότητα σου έχει ρίζες, ότι δε θα αλλάξει. Ειδικά αν την έχεις αγαπήσει και έχεις δεθεί μαζί της.

Σαν το ποντικάκι στο τροχό που του βάζουν στο κλουβί του

Τρέχεις για να αποδείξεις. Και ξανά και ξανά. Σκορπάς χαμόγελα, ανοίγεσαι σε ανθρώπους διαφορετικούς απο σένα. Σκορπάς και σκορπιέσαι. Η δουλειά να βγει καλά στην ώρα της. Και τηλέφωνα και κόντρα τηλέφωνα η Μ. για να βρεθείτε. Η Μ. που στα σκατά σου ήταν εκεί και να μη μπορείς.
Και ο Ζ. να τηλεφωνεί. Ο Ζ. ο αδελφός σου με τη αρρώστια πια και το παιδί και την υπέροχη γυναίκα που τους λατρεύεις. Και να μην το σηκώνεις απο το άγχος. Και να λες αυτή είναι η ζωή μου αλλά χαλάλι. Χαλάλι;

Οικογενειακή εμπλοκή

Φωνές, κλάμματα ελλείψει πατέρα όλα πάνω σου. Και να πρέπει να βοηθήσεις και να τα παρατάς όλα και να ασχολείσαι με αυτά που πρέπει και τίποτα άλλο να μη μπορείς να σκεφτείς και όλα τα άλλα εκείνες τις μέρες μικρά να σου φαίνονται, είναι δεν είναι. Και να φεύγει η μπόρα και να λες: "Δόξα τω Θέώ" και να το εννοείς μετά απο πολύ πολύ καιρό.

"Ζούμε στην Ματαιότητα και νομίζουμε ότι κάπου ζούμε. Κακόμοιροι άνθρωποι... "
Γερόντισα Γαβριηλία

Επιστροφή στην καθημερινότητα, αναστροφή και όπισθεν. Και τίποτα δεν είναι ίδιο ξαφνικά. Περιμένεις. Και αυτά που σου λεγε η συγχωρεμένη η γιαγιά σου όλα αληθινά είναι. "Πρόσεχε" "Απο σένα ότι περιμένεις" "Χίλιες καλές στιγμές μια κακή δε κάνουν."
Ολά σωστά. Όλα αληθινά. Και όλα λυτρωτικά. Περιμένεις. Και στο "Δόξα τω Θεώ" έρχεται και κολλάει ένα "Έχει ο Θεός". Και όλα απλουστεύουν. Μαζεύουν και γίνονται ένα μικρό πολύχρωμο κουβαράκι, που μόλις φυσήξει λίγο θα ξετυλιχτεί και θα δεις τι εχεις. Μια pinata αν θέλεις με...χρονοδιακόπτη. Τη κατάλληλη στιγμή θα σπάσει και θα πάρεις αυτά που έχει να σου δώσει.

Φτάνει μόνο να είσαι εκεί

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007

Λίγα Λόγια


"Τη μοναξιά σου τη θυμίζουν οι πολλοί
κι ότι είσαι μικρός, εκείνοι που δεν ξέρεις
τη τρέλα που πουλάς, σου τη γυρίζουν οι τρελοί
και ο χρόνος μια πίκρα για όσα δε καταφέρεις.
Όσα έχεις πει, πάνω σε μάτια θα τα δείς
κι όσα μασάς, κρυφά θα τα προφέρεις.
Ό,τι κι αν φτύσεις, μπροστά σου θα το βρείς
κι ό,τι έχεις κλέψει, κάποτε πίσω θα το φέρεις.
Ό,τι αγαπάς, θα σε κάνει να μισείς
κι ό,τι φοβάσαι, δειλά θα σε θεριεύει.
Ό,τι σκορπάς, θα μοιάζει απόσταγμα ζωής
κι ό,τι ζητάς , πρώτο θα σε κυριεύει.
Όταν μιλάς, δε θα σου δίνουν προσοχή
και θα νομίζεις ότι είν’ αργά για να τους πείσεις
κι όσο γερνάς, δε θα τους περισσεύει ευχή…
στ’ αρχίδια σου ρε, κοίτα απλά να ζήσεις."

Υ.Γ.Αυτό το τραγούδι έβαζα και άκουγα σε κάθε μεγάλη ήττα στη ζωή μου. Καλά που υπάρχουν και δαύτα τα λυπητερά. Χρειάζονται καμιά φορά.

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2007

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

Δύσκολα τα πράγματα...




Διαλέχτε λέμε...


Ας κάνουμε ότι μπορούμε να μη δούμε τέτοιες φάτσες μέσα στη βουλη.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2007

Όταν θα έχουν μείνει μόνο τα ήρεμα...


Πως να ξεκινήσεις και τι να γράψεις για τη καινούργια ιστορία με τη 19χρονη που πιάσαν η μπάτσοι το προηγούμενο Σάββατο. Έριχνε μολότοφ λέει, επιτέθηκε σε όργανο της τάξεως λέει, βρήκαν χρήσιμα πράγματα στο δωμάτιο της στην εστία. Ουφ, εμετό θα κάνω. Μπήκες ρε κρατικοδίαιτε αξιωματικέ της αστυνομίας σε ένα δωμάτιο της εστίας; Και για να ζεις εκεί δεν είσαι καν αυτό που λέμε η μεσαία τάξη. Μεροκαματιάριδες οι γονείς και αυτοί διάλεξε τον τρόπο της να διαμαρτυρηθεί να φωνάξει για αυτά που τη πνίγουν. Και αν σας χαλάει η πέτρα που μπορεί να ριξε -μπορεί και όχι- πρέπει να πάτε σε καταμέτρηση ψήφων σε φοιτητικές εκλογές, να δείτε μπινελίκια και ξύλο. Και να σου τα ασφ-αλήτες με τη παλαιστινιακή τουρμπανα στη κεφάλα και να τη παίρνουν σηκωτή για να δείξουν ότι κάτι κάναν. Γιατί ρε μαλακισμένε της γαμάς το μέλλον; Την ίδια άμα φορούσε μίνι φούστα και τη συναντούσες στην Εγνατία χωρίς κράνος θα αντάλλαζες τη κλήση της με το τηλέφωνό της. Αυτός είναι ο μπατσοπολιτισμός. Επειδή έχω μακριά μαλλιά γένια και είμαι μελαχρινός, μόνο τη τελευταία βδομάδα μου ζήτησαν στοιχεία δυο φορές. Οι ίδιοι γάμησαν στο ξύλο αθώους στις πορείες, βαρούσαν αβέρτα στην Ομόνοια τους τσαντάκιδες, σάπισαν μέσω μιας ζαρντινιέρας ένα νεαρό παιδί απο τη Κύπρο, τον Παναγιωτάκη με τη πιο αγαθή φάτσα του κόσμου τον πιάσαν επειδή φορούσε πράσινα σταράκια και και και και και. Αλλά δε φταίτε εσείς, η γαμημένη εξουσία που κάναν τη μαλακία και σας έδωσαν, τα φταίει όλα και σας κάνει μάγκες, ενώ οι 9 στους 10 είστε σκουπίδια. Και όχι δεν είμαι θυμωμένος. Να κρυβόμαστε βαρέθηκα. Μια ευχή μόνο: Να σκοτώσουμε τον μπάτσο που κρύβουμε μέσα μας όλοι και να μη γίνουμε ποτέ σαν και δαύτους. Αλήθεια όταν θα έχουν διώξει όλα τα άγρια τα ήρεμα τι θα μείνουν να κάνουν;

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

To paramuthi

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2007

Ξημέρωσε


7.43. Τι μου συμβαίνει...;

Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν;


Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2007

Γιατί έτσι είναι τα πράγματα


Και αχάριστος να πρέπει να είσαι και τη πάρτη σου να πρέπει να κοιτάς και κανένα να μη στεναχωρήσεις και με όλους ίδια σχέση να έχεις και τα αρχίδια σου γελώντας να παίρνεις όλη την ώρα μπας και τα δώσεις και εσύ κάποια στιγμή και χαμόγελα απλόχερα να μοιράζεις σα να σαι ο τρελός του χωριού και να κάνεις ότι δε καταλαβαίνεις όταν πέφτουν και σε πλακώνουν και να σπρώχνεις να χωθείς εκεί που δε σε θέλουν έτσι γιατί πιστεύεις, ότι κάτι έχεις να δώσεις και σε όλη σου τη ζωή αυτούς που τα κάνουν όλα αυτά να βλέπεις να μοιράζονται να γραπώνουν με απληστία αυτά που αγάπησες πιο πολύ χαμογελώντας αυτάρεσκα.


"Πόσο ακόμα θα γυρνάς στα στέκια εκείνα που σ΄ έχουνε πικράνει Ανήσυχο μου αλάνι πότε θα βρεις λιμάνι τόση ντροπή δεν φτάνει Το κόλπο αφού δεν πιάνει ετούτο το σεργιάνι γέμισε μυστικά.

Πες να πάει να γαμηθεί η κάθε εκδοχή Που θέλει να κοιμάσαι χωρίς καμία ενοχή Να πάει να γαμηθεί αυτό είναι μια αρχή Να γίνει η νύχτα μέρα, κουβάρι η κλωστή" Μέθυσος
Υ.Γ. Όχι δε θα μιλήσω για εκλογές και πολιτικές αναμετρήσεις. Το ίδιο πουτάνα θα είναι η ζωή εκεί που τη θέλεις καλή και όταν το βουλώσει ο μπλαμπλάκιας που έχει κομματοσκυλοσύναξη απόψε στην Αριστοτέλους και όταν περάσει η Κυριακή των εκλογών και ξημερώσει Δευτέρα. Τα ίδια πράγματα θα με πνίγουν, Τους ίδιους ανθρώπους θα ψάχνω για να βρω και απο το ίδιο όνειρο θα είμαι γατζωμένος. Και ας παίρνω ψίχουλα απο όλα τελικά.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2007

Πεκίνο 2008
















Δε ξεχνώ...

Δε μου έρχεται τίποτα για να γράψω σήμερα..


Όταν λέμε τίποτα...Τίποτα...:)

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2007

"Μήπως κατά βάθος;"


"Ο Καρατζαφέρης και ο Άδωνις, εκπροσωπούν τον κρυφό κωλοχαρακτήρα που έχουμε σαν λαός;" Λάκης Λαζόπουλος.

Απο εκεί ξεκίνησε η φωτιά στη Πελλοπόνησο


Ο Γ. είναι καθηγητής σε κάποιο μακρινό μεγαλονήσι. Ενθουσιώδης καθώς ήταν η πρώτη του χρονιά, ήθελε να είναι καλός και δίκαιος στη δουλειά του. Αμ μπριτς που λέει και ο Χατζηχρήστος. Πρώτο εξάμηνο τολμάει να βάλει...18 στη κόρη του λυκειάρχη στο 1ο εξάμηνο. Εκεί να είσαι να ακούσεις χέσιμο "Καλά θα χάσουμε το Laptop εξαιτίας σου;" Αυτό το Laptop που παίρνει ο πρώτος, όχι γιατί το χρειάζονται αλλά για να το κάνουν περιοδεία σε όλο το νησί και να δει ο ντουνιάς τι γαμώ τις κόρες έχει ο boss. Πρώτη ήττα ο Γ. Εκεί όμως που έγιναν όλοι μπουρλότο, ήταν όταν αποφάσισε στις εξετάσεις να μη βάλει ερώτηση-απάντηση αλλά να εμπλουτήσει τα θέματα με...ερωτήσεις κρίσεως. Σύγκαλείται πειθαρχικό και ακούει απο άλλη συνάδελφο ατάκα-ζημιά "Αυτά που ξέρεις να τα ξεχάσεις, εμείς άλλο σύστημα έχουμε εδώ". Και να σου το σχολείο εναντίον του και οι καρφωτές να πηγαίνουν σύννεφο και παρότι δικαιούμενος σήμερα άδειας πατρότητας προκειμένου να παραδόσει το διδακτορικό του, να αναγκάζεται να το αφήσει και να αφήσει και τη γυναίκα του με το μωράκι γιατί, ο προϊστάμενος της δευτεροβάθμιας του νησιού, του κάνει απο εμπάθεια χαλάστρα. Ούτε τα κόλυβα της γιαγιάς, ούτε οι Τούρκοι, ούτε οι ΕΨΙΛΟΝ, ούτε οι οικοπεδοφάγοι. Ο Μαυρογιαλούρος που κρύβουμε μέσα μας τα φταίει που γινήκαμε έτσι...