Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007

PARIS 2005

Κάτι έβραζε βράζει και θα βράζει στα γκέτο στο Παρίσι.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

4 από τις 30





ημερήσιες εφημερίδες είχαν στο εξώφυλλο έστω και στα "ψιλά" για τις ταραχές. Μας έφαγε το ασφαλιστικό...Καθημερινή-Ελεύθερος Τύπος-Ελευθεροτυπία-Η Χώρα και πάλι μπράβο σας!

Γιατί έχει Αθηναϊκές πινακίδες!!!!!


«Ότι συνέβη στο προάστιο Βιγέ λε Μπελ δεν έχει καμία σχέση με κοινωνική κρίση, είναι έργο χούλιγκαν»
Νικολά Σαρκοζί σε χθεσινή συνέντευξη

Υ.Γ.Του ηλίθιου του έδειχναν τον ουρανό και αυτός κοιτούσε το δαχτυλό του...Μήπως φταίνε οι Νεφελίμ;

Stou Giannh Ai-Giannh thn polh

Στου Γιάννη Αγιάννη την πόλη

Είχα ένα όνειρο να πάω κι εγώ όπως όλοι
στων ποιητών και των ρομαντικών την όμορφη πόλη·
στο ξακουστό Παρίσι το χιλιοτραγουδισμένο
που κάθε ερωτευμένος το ‘χει κρυφό απωθημένο.
Κάθε μεγαλωμένος με τα γαλλικά του και τα πιάνα,
ονειρεύεται μια βόλτα αγκαζέ στο Σηκουάνα.

Να, ρε μάνα, τα κατάφερε και η αφεντιά μου,
μόνο που είχα το μονόχνοτο τον άντρα μου κοντά μου.
Με κρεμασμένα μούτρα, γιατί έπρεπε κι αυτό να το ζήσει·

ίσως το πρώτο μου και τελευταίο ταγκό στο Παρίσι.

Απ’ την αρχή ήτανε κάπως, ήμουνα λίγο εκτός

για όσα θα ’βλεπα στην Πόλη του Φωτός.
Είδα χαρούμενους τουρίστες στα Ηλύσια πεδία
παντού σημαίες γαλλικές – τι κοροϊδία!
Είδα γνωστούς αριστερούς με κρασί και πατέ,
είδα να με κοιτάν δυο μάτια από μια μπούρκα στο σιτέ,
είδα έναν κλόουν σε τσίρκο που έμοιαζε του Σαρκοζί
και μια αφίσα του Λεπέν με χοιρινά μαζί,
είδα ένα stencil στου Γιάννη Αγιάννη την πόλη
«δημοκρατία μ’ εκπτώσεις ελάτε να ψωνίσετε όλοι».

Τώρα οι Άθλιοι στου Γιάννη Αγιάννη την πόλη
σε τσιμεντένια μπουντρούμια στριμωγμένοι είναι όλοι·
γομωμένο φυτίλι από στουπί σε μπουκάλι
γίνεται κάθε περήφανος που σηκώνει κεφάλι.
Μια ανάσα δρόμο από την Πόλη του Φωτός
μνήμες σέρνονται να θαφτούνε εκτός.
Πίσω απ’ την όμορφη παριζιάνικη εικόνα
είδα έναν σκοτεινό κι ατέλειωτο χειμώνα.

Κάτω απ’ του Άιφελ τον πύργο μίλησα αγγλικά για λίγο
και κάποιοι μου προτείνανε καλύτερα να φύγω.
Ποιος να μου το ’λεγε, πως απ’ την πρώτη κομμούνα
θα ξεπέφταν να φροντίζουν μια πατρίδα γουρούνα
Είδα την Εσμεράλντα σε σκαμπό ρουστίκ
τον Κουασιμόδο ντυμένο από λουσάτη μπουτίκ,
είδα κι ένα όνειρο λίγο πριν τα χαράματα:
την Τιτίκα και τον Μάριο στα οδοφράγματα …
Άκου πράγματα! τώρα εδώ γυρνάν το κεφάλι
σ’ όποιον ανάβει φυτίλι από στουπί σε μπουκάλι,
ζητωκραυγάζουνε Γάλλοι με Αλγερινού το γκολ
υπό το βλέμμα στο κάδρο του εθνάρχη Ντε Γκωλ.
Είδα που πίναν οι διάσημοι ζωγράφοι τον καφέ τους,
είδα που κάνανε οι βασιλιάδες το μπιντέ τους,
μα πίσω από την ανοιξιάτικη παριζιάνικη εικόνα
είδα έναν σκοτεινό κι ατέλειωτο χειμώνα.

Sadahzinia

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Nicolas Sarkozy on Canal+, 6/11/05

"Sarkozy, fasciste!"

la haine clips

Όλο αυτό το μίσος και ο πόνος των ανθρώπων των γαλλικών προαστείων απο κάπου ξεκίνησε. Δείτε το " La Haine" (Το μίσος)του Ματιέ Κασσοβίτς (1995) και θα σας λυθούν πολλές απορίες.

Συνεχίστηκαν οι συγκρούσεις 28/11/07


Μετά τα προάστια του Παρισιού, πεδίο μάχης και η Τουλούζη

in.gr



Παρίσι

Από το Παρίσι στην Τουλούζη έφτασε η σπίθα των ταραχών μεταξύ νεαρών από τα φτωχά προάστια και της αστυνομίας. Δεκάδες αυτοκίνητα παραδόθηκαν για μια ακόμη νύχτα στις φλόγες. Στην τρίτη νύχτα των συγκρούσεων, νεαροί διαδηλωτές -μετανάστες σχεδόν στο σύνολό τους- έκαψαν περίπου 20 αυτοκίνητα στην Τουλούζη, ενώ οι πυρκαγιές που ξέσπασαν σε δύο βιβλιοθήκες της πόλης τέθηκαν σύντομα υπό έλεγχο από τις πυροσβεστικές δυνάμεις. Παράλληλα, συνεχίστηκαν οι ταραχές στο παρισινό προάστιο Βιγέ λε Μπελ, όπου νεαροί συνέχισαν τις οδομαχίες με την αστυνομία και έκαψαν αυτοκίνητα. Αργά το βράδυ έγινε γνωστό ότι 22 νεαροί συνελήφθησαν από την αστυνομία.
Στην Τουλούζη συνελήφθησαν άλλοι οκτώ νεαροί, ο μικρότερος εκ των οποίων είναι 13 ετών. Από την έναρξη των ταραχών, την Κυριακή, έχουν τραυματιστεί περίπου 130 αστυνομικοί. Την περιοχή Βαλ ντ' ουάζ, όπου ανήκει και το προάστιο Βιγέ λε Μπελ, επισκέφθηκε την Τρίτη η υπουργός Εσωτερικών, Μισέλ Αγιό Μαρί. Ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί συγκάλεσε για την Τετάρτη έκτακτη υπουργική σύσκεψη, αμέσως μετά την επιστροφή του από την Κίνα, προκειμένου να γίνει εκτίμηση της κατάστασης ασφαλείας και να ληφθούν μέτρα. Οι γαλλικές αρχές ανησυχούν για την επανάληψη του βίαιου σκηνικού του 2005, όταν οι διαδηλωτές στα προάστια του Παρισιού έκαιγαν αυτοκίνητα και καταστήματα επί εβδομάδες, με την αστυνομία να αδυνατεί να καταστείλει την εξέγερση, παρά τα αυστηρά μέτρα που είχε λάβει. Οι τελευταίες ταραχές ξέσπασαν την Κυριακή, με αφορμή το θάνατο δύο εφήβων, όταν το μοτοποδήλατο στο οποίο επέβαιναν συγκρούστηκε με περιπολικό της αστυνομίας. Η εσωτερική έρευνα της αστυνομίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για δυστύχημα, ωστόσο κάτοικοι του Βιγέ λε Μπελ κατηγορούν την αστυνομία ως υπεύθυνη για το θάνατο των δύο νεαρών.

Κάποιος χτενίζεται...


...ενώ η Γαλλία καίγεται...

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007





Απο www.politikokafeneio.com
8 Νοέμβρη 2005
Σημ.Θυμήσου ποιός κυβερνά 2 χρόνια και 20 μέρες μετα...
Γαλλία: Οι «Άθλιοι» βγήκαν στους δρόμους
Η πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας και της καταστολής άναψε την πυρκαγιά που καίει επί μέρες στο Παρίσι
Οι ομάδες καταστολής, από την Πέμπτη 27 Οκτώβρη, κάνουν διπλοβάρδιες και η κυβέρνηση είναι επί ποδός. Όλα αυτά για
Ανταπόκριση από το ΠΑΡΙΣΙ της συνεργάτιδάς μας ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΨΑΡΑ

Ο πρωθυπουργός Ντομινίκ ντε Βιλπέν μόλις ανακοίνωσε ότι από σήμερα ο αστυνομικός διευθυντής κάθε περιοχής έχει το ελεύθερο να κυρήσσει απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 9 το βράδυ. Δεν καλούν ακόμα τo στρατό, αλλά θα είναι η απόμενη κίνηση.

Ο υπουργός Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί φαίνεται ότι ανακάλυψε την «πανάκεια»: Σε κάθε πρόβλημα που άπτεται της αρμοδιότητάς του η απάντησή του είναι μία – και η ίδια πάντοτε: «μηδενική ανοχή». Σε εκπομπή στην τηλεόραση αποκάλεσε «αλήτες» και «αποβράσματα» τους νέους κατοίκους ορισμένων προαστίων, ενώ την επομένη των πρώτων επεισοδίων αναφερόταν στους νεκρούς ως «κοινά κλεφτρόνια», υποσχόμενος να ενισχύσει την καταστολή και εμμένοντας πάντα στην πολιτική της «μηδενικής ανοχής». Πράγμα που έκανε. Αποτέλεσμα; Τα προάστια πήραν φωτιά!

Στο προάστιο Κλισί-σιρ-Μπουα στο διαμέρισμα Σεν-Σαν Ντενί, βόρεια του Παρισιού, τρεις νεαροί, 15 και 17 χρονών, προσπαθώντας να ξεφύγουν από έλεγχο και κυνήγι της αστυνομίας πήγαν να κρυφτούν σε σταθμό μεταβολής ηλεκτρικής ενέργειας όπου οι δύο κάηκαν, ενώ ο τρίτος νοσηλεύεται με βαριά εγκαύματα. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα δεκάδες νέοι βγήκαν στους δρόμους τόσο στο Κλισί-σιρ-μπουα όσο και σε άλλα προάστια του διαμερίσματος. Οι συλλήψεις και καταδίκες νέων, ακόμα και ανήλικων στους τόπους των ταραχών δεν πέτυχαν τίποτε περισσότερο από το να ρίξουν λάδι στη φωτιά. Η ρίψη δακρυγόνων από την αστυνομία στο τζαμί του Σαν Ντενί, όπου σε περίοδο του ραμαζανιού εκατοντάδες άνθρωποι προσεύχονταν, αποτέλεσε τη χαριστική βολή. Οι ταραχές και οι συγκρούσεις με την αστυνομία εξαπλώθηκαν και σε άλλα διαμερίσματα αλλά και σε άλλες πόλεις (Βαλάνς, Τουλούζ, Πό κ.ά.).

Η ταχύτητα εξάπλωσης των ταραχών, η έκταση και η έντασή τους φανερώνουν κάτι περισσότερο από ένα ακόμα συμβάν. Και η προσπάθεια, στη βάση της συναίνεσης, μέσων ενημέρωσης και πολιτικής να ερμηνεύσουν προβλήματα οικονομικής και κοινωνικής φύσης με όρους «πολιτισμικούς», βλέπε «εθνοτικούς», είναι τουλάχιστον ύποπτη. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις πόλεις – παρισινά προάστια του διαμερίσματος του Σεν-Σαν Ντενί (την πηγή, άλλωστε, και την καρδιά των επεισοδίων). Το παράδειγμα είναι παραπάνω από ενδεικτικό: Το Σαν Ντενί έχει σε υπερθετικό βαθμό όλα τα στοιχεία που μπορούμε να απαντήσουμε σε άλλα λαϊκά – εργατικά προάστια. Γιατί, ενώ σε άλλα προάστια υπάρχουν ζώνες λιγότερο ή περισσότερο «εύπορες», με λιγότερα ή περισσότερα προβλήματα, στο Σαν Ντενί, ίσως με μόνη εξαίρεση το Ρενσί, καμιά ζώνη δεν βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα. Όποιος έχει δει την ταινία Το Μίσος, γυρισμένη ακριβώς στο Σαν Ντενί, μπορεί πιο εύκολα να μεταφέρει σε εικόνες τα παρακάτω.

Μόλις λίγα χιλιόμετρα βόρεια του Παρισιού, το Σαν Ντενί διαχωρίζεται από την πρωτεύουσα μ’ ένα «γυάλινο παραπέτασμα» πιο ανθεκτικό από τον τοίχο του Βερολίνου. Εκεί ζει το 80% του πιο φτωχού πληθυσμού της Γαλλίας. Θύματα της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής της – δεξιότατης – κυβέρνησης του ντε Βιλπέν (διάβαζε Σιράκ), με το πιο υψηλό ποσοστό ανεργίας σ’ όλη τη Γαλλία (1 στους 2 νέους είναι άνεργος). Μεγάλο ποσοστό των κατοίκων είναι αναλφάβητοι ή της ελάχιστης μόρφωσης, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο γιατί εκεί μπορούν να έχουν το μόνο γεύμα της μέρας (μια και στα γαλλικά σχολεία προσφέρεται στους μαθητές μεσημεριανό στην καντίνα του σχολείου). Το ποσοστό των «κοινωνικών Κατοικιών» (HLM), που αποτελούν το βασικό οικιστικό μοντέλο των λαϊκών προαστίων, είναι από τα πιο υψηλά όλης της Γαλλίας, αν όχι το υψηλότερο. Από τους εκεί κατοικούντες προέρχονται μέγα μέρος του φτηνού εργατικού δυναμικού, «απασχολήσιμου», πρόθυμου να δεχτεί οποιαδήποτε σύμβαση εργασίας, οποιασδήποτε εργασία μετά από πολύμηνη (βλέπε πολυετή) ανεργία. Αν και η εργασία υπό αυτούς τους όρους αυξάνει το αίσθημα της ανασφάλειας και τη βεβαιότητα της κοινωνικής ανισότητας.

Οι «Κοινωνικές Κατοικίες» είναι γνωστές σε όλους ως σιτέ (cite). Κατά το μοντέλο των μεσαιωνικών σιτέ, οι σύγχρονες είναι φτιαγμένες ως απόρθητες πόλεις. Μόνο που δεν έχουν τείχη. Δεν χρειάζεται. Πρόκειται για πανύψηλα οικοδομικά συγκροτήματα, πραγματικές τσιμεντουπόλεις, προορισμένες να στεγάσουν από 2.000 ως και πάνω από 10.000 ανθρώπους (η σιτέ La Grande Bone, για παράδειγμα, στο Γκρινί της Εσσονίας στεγάζει 11.000 – είναι μεγαλύτερη από μια ελληνική μέση επαρχιακή πόλη). Αυτές οι ιδιότυπες πόλεις έχουν μια παράξενη ιδιομορφία: Είναι χτισμένες έτσι ώστε όχι να εμποδίζουν κάποιον να μπει, αλλά το αντίθετο – να αποτρέπουν τους κατοίκους της από το να βγουν. Για τους εκεί διαμένοντες όλος τους ο κόσμος είναι η σιτέ: Το κοινωνικό τους περιβάλλον, οι όποιες τυχόν έξω-επαγγελματικές ή έξω-σχολικές τους δραστηριότητες περιορίζονται σ’ αυτή. Μ’ αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η βεβαιότητα ότι θα μείνουν πάντα «ξένοι», έστω κι αν οι περισσότεροι είναι γάλλοι υπήκοοι δεύτερης, τρίτης ή νιοστής γενιάς. Η αίσθηση εγκλεισμού και η πραγματικότητα του κοινωνικού αποκλεισμού (ανεργία, φτώχεια, ρατσισμός, αστυνόμευση, ουσιαστικός αποκλεισμός από τη μόρφωση, κοινωνικό αδιέξοδο) μετατρέπει τη σιτέ σε ναρκοπέδιο, ικανό να εκραγεί ανά πάσα στιγμή και με πολύ μικρότερες αφορμές από αυτή που υπήρξε στην παρούσα στιγμή. Ιδιαίτερα οι νέοι αντιμετωπίζουν κάθε κρατικό υπάλληλο τουλάχιστον με καχυποψία (από τον κοινωνικό λειτουργό ως τον ταχυδρόμο ή τον πυροσβέστη). Γιατί όλοι αυτοί είναι στα μάτια τους εκπρόσωποι θεσμών που ερημώνουν το χώρο τους. Και βέβαια, εχθρός πρωτίστως είναι οι «μπάτσοι» (δεν υπάρχει άλλη λέξη για να τους αποκαλέσουν) – ο κύριος εκφραστής της εξουσίας. Στη θέα τους και μόνο μπορούν να προκληθούν (και έχουν προκληθεί) συμπλοκές. Υπάρχει βαθιά ριζωμένη η αντίληψη ότι η αστυνομία σε συλλαμβάνει, σε ελέγχει, βιαιοπραγεί εναντίον σου, ακόμη κι αν δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος.

Σε αυτές τις συνθήκες ζωής, θα ήταν αφελές να θεωρήσουμε συγκυριακό και δυσεξήγητο συμβάν την άνοδο του «κοινοτικού» πνεύματος, των φατριών, τις «αστικής βίας» (όπως τη βαφτίζουν με ευκολία οι κοινωνιολόγοι). Κι όμως, ο μέσος Γάλλος «εκπλήσσεται» κάθε φορά που ξεσπάει μια νέα, μεγαλύτερης ή μικρότερης έκτασης ταραχή. Γιατί είναι εύκολο να παραμείνει κανείς στο στερεότυπο του «βάρβαρου, πεινασμένου, αμόρφωτου» ξένου, του «τριτοκοσμικού», του κατ’ ανάγκη (εν δυνάμει εγκληματία», αντί να δει στις (εξεγερτικές συχνά) ενέργειές του (ένα από τα) αποτελέσματα της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής, της ίδιας που υφιστάμεθα όλοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, σπουδαστές και συνταξιούχοι. Στα μάτια της εξουσίας του κεφαλαίου πολλοί από εμάς μπορεί να είμαστε «φασαριόζοι και βρωμεροί».

La rage - Keny Arkana

ΚΑΝΤΕ ΤΟΥΣ ΜΠΑΧΑΛΟ ΡΕ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.

Eminem - White America (GNN.tv - Uncensored)

ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΒΙΛΙΕ-ΛΕ-ΜΠΕΛ ΚΑΘΕ POST ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΕΒΑΖΩ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΑΥΤΗ.ΕΜΙΝΕΜ ΓΙΑ ΑΡΧΗ.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ WHITE AMERICA ΚΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΘΥΜΙΣΕΙ.ΠΡΟΑΣΤΕΙΑ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΜΑΥΒΕ...ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ-ΠΑΤΡΙΔΑΣ...



EMINEM

"White America"

America, hahaha, we love you, how many people are proud to be citizens of this beautiful
Country of ours, the stripes and the stars for the rights that men have died for to protect,
The women and men who have broke their neck's for the freedom of speech the United States
Government has sworn to uphold, or
(Yo', I want everybody to listen to the words of this song) so we're told...

I never would've dreamed in a million years I'd see,
So many motherfuckin' people who feel like me, who share the same views
And the same exact beliefs, it's like a fuckin' army marchin' in back of me, so many lives I
Touch, so much anger aimed, in no particular direction, just sprays and sprays, and straight
Through your radio waves it plays and plays, 'till it stays stuck in your head for days and
Days, who would of thought, standing in this mirror bleachin' my hair, with some peroxide,
Reaching for a t-shirt to wear, that I would catapult to the forefront of rap like this, how
Could I predict my words would have an impact like this, I must've struck a chord, with somebody
Up in the office, cause congress keeps telling me I ain't causin' nuthin' but problems, and now
They're sayin' I'm in trouble with the government, I'm lovin' it, I shoveled shit all my life,
And now I'm dumping it on...

[Chorus]
White America, I could be one of your kids, white America, little Eric looks just like this,
White America, Erica loves my shit, I go to TRL, look how many hugs I get, white America, I
Could be one of your kids, white America, little Eric looks just like this, white America, Erica
Loves my shit, I go to TRL, look how many hugs I get...

Look at these eyes, baby blue, baby just like yourself, if they were brown, Shady lose, Shady
Sits on the shelf, but Shady's cute, Shady knew, Shady's dimple's would help, make ladies swoon
Baby, {ooh baby}, look at my sales, let's do the math, if I was black, I would've sold half, I
Ain't have to graduate from Lincoln high school to know that, but I could rap, so fuck school,
I'm too cool to go back, gimme the mic, show me where the fuckin' studio's at, when I was
Underground, no one gave a fuck I was white, no labels wanted to sign me, almost gave up, I was
Like, fuck it, until I met Dre, the only one to look past, gave me a chance, and I lit a fire up
Under his ass, helped him get back to the top, every fan black that I got, was probably his in
Exchange for every white fan that he's got, like damn, we just swapped, sittin' back lookin' at
Shit, wow, I'm like my skin is it starting to work to my benefit now, it's...

[Chorus]

See the problem is, I speak to suburban kids, who otherwise would of never knew these words
Exist, whose mom's probably would of never gave two squirts of piss, 'till I created so much
Motherfuckin' turbulence, straight out the tube, right into your living room I came, and kids
Flipped when they knew I was produced by Dre, that's all it took, and they were instantly hooked
Right in, and they connected with me too because I looked like them, that's why they put my
Lyrics up under this microscope, searchin' with a fine tooth comb, its like this rope, waitin'
To choke, tightening around my throat, watching me while I write this, like I don't like this,
Nope, all I hear is, lyrics, lyrics, constant controversy, sponsors working 'round the clock, to
Try to stop my concerts early, surely hip-hop was never a problem in Harlem, only in Boston,
After it bothered the fathers of daughters starting to blossom, so now I'm catchin' the flack
From these activists when they raggin', actin' like I'm the first rapper to smack a bitch, or
Say faggot, shit, just look at me like I'm your closest pal, the posterchild, the motherfuckin'
Spokesman now for...

[Chorus]

So to the parents of America, I am the damager aimed at little Erica, to attack her
Character, the ringleader of this circus of worthless pawns, sent to lead the march right up to
The steps of congress, and piss on the lawns of the White House, to burn the casket and replace
It with a parental advisory sticker, to spit liquor in the faces of in this democracy of
Hypocrisy, fuck you Ms. Cheney, fuck you Tipper Gore, fuck you with the freest of speech this
Divided states of embarrassment will allow me to have, fuck you, [vocal melody],
He, hahaha, I'm just playin' America, you know I love you...

Σειρά έχει το Βιλιέ-λε-Μπελ


Βάλτε φωτιά έτσι φοβούνται τα ερπετά...

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007

Locomondo JaMaicA 2005 jam

Τρέλα μιλάμε! :))))

Active Member - Skiaxtro [Live @ Rodon]

Κάτι χάνει η Θεσσαλονίκη. Η μελάγχολική μουντάδα με τη ταυτόχρονη ελπίδα της φεύγει και τη θέση της δίνει στα πλαστικά χρώματα και τους λεοπαρδαλέ καναπέδες σε τεράστια καφέ-κονσέρβες.Σαν το σκιάχτρο της Sadahzinia μας παρομοιάζω. Σα να μη θέλουμε άλλο να κρατήσουμε αυτό το φωτεινό ασπρόμαυρο που υπάρχει στο dna μας, αυτή τη θολή μαγεία που μας γυροφέρνει, σαν αυτή που κρύβεται στα πρωινά στο Λευκό Πύργο και γινόμαστε αργά αλλά σταθερά Wannabe Αθηναίοι, μόνο στα άσχημα τους όμως. Προσωπικά εύχομαι και ελπίζω να κρατήσουμε αυτή τη πρώτη εικόνα και αυτή τη μουντάδα και να βρούμε τα κότσια να φωνάξουμε, στα χαζοχαρούμενα χαμογελαστά πλασματάκια, που θα ρθουν να μας σταυρώσουν και να μας κάψουν, επειδή δε χωράμε στα γιομάτα χρώματα σχέδια τους: "Να πάτε στο διάλο, εμείς θα πάμε όπου έχει φωτιά".

Tο σκιάχτρο
(στίχοι: Sadahzinia)

Ο ήλιος ψήλωσε πάλι, τράβα κουπί και πετάλι
γυρτό δίποδο ρετάλι, απ' το σαράκι, φαγωμένο παρτάλι
μ' ό,τι σου απέμεινε στο άδειο κεφάλι
ώρα καλή, μες στην αιθάλη.
Σε πολιτεία μεγάλη ξέμεινες άκακο σκιάχτρο,
δεμένη η τύχη σου γύρω απ' το απόρθητο κάστρο
της ευτυχίας και των ανθρώπων,
της τρομαγμένης φασαρίας και της σιωπής των αγνώστων.
Δεμένη η γλώσσα σου, δεμένο δάκρυ στο μάτι
που απ' το παράδεισό τους σου έδωσαν το τίποτα και κάτι.
Μέρα χορτάτη απ' τα πειράγματα
και τ' όνομά του στο στόμα τους σκόρπια γράμματα,
γκρίζος λεκές στην λαμπερή τους εικόνα,
σφήνα κακή στον κανόνα και στον σπουδαίο τους αιώνα
έφερνε χειμώνα μέσα στην άνοιξη κι όμως
δε πρόλαβα ούτε εγώ να το γιάνω ούτε ο χρόνος.
Αυτό το σκιάχτρο είχε κάτι δικό μου,
είχε δροσιά απ' το θεό μου και μια στιγμή απ' το γιο μου,
τον ουρανό μου και τη γη που αγγίζω,
είχε για ταίρι του το γαλάζο, το γκρίζο.

Είχες δει το φεγγάρι να 'ργει
είχες φιλιώσει με τη βροχή,
ήσουν ταμένο μόνο στη γη
κι ήσουν σα πρίγκιπας εκεί.
Ώσπου ένα χέρι μια ροδαυγή
δεν άκουσε τη βουβή σου κραυγή
σ' έκαψε πριν ο ήλιος να βγει
κι ήσουν σα πρίγκιπας εκεί.

Κουβέντα πιάνω κάτω απ' τον ίσκιο το στραβό του
από παλιά είχε το χώμα αδελφό του
ήταν εκεί να του φυλάει τα σπαρμένα
φύτρωσε γύρω μια πόλη· τι παράξενη γέννα!
Μπογιατισμένα παλάτια με σιδερένιο στεφάνι
και συ σκιάχτρο στη μέση, βαλσαμωμένο καπλάνι
να περιμένεις τη νύχτα το φεγγάρι να 'ρθει
να σε κρύψει στο μαύρο· μα το φεγγάρι αργεί.
Είχες παρέα μια βροχή καλοκαιριάτικη,
ταμένο μόνο στη γη κι ήμουν για ώρα εκεί
να μου λιγώνεις τη καρδιά με τη βουβή σου μιλιά,
στην ανοιχτή σου αγκαλιά είχαν κουρνιάσει πουλιά.
Δεν ήσουν φόβητρο, μα στους ανθρώπους ζημιά,
στο γόητρο τους χαλάστρα, αδέξια πινελιά
στο φόντο. Ώσπου ένα χέρι μια αυγή σ' έκανε αστέρι,
δε σ' άκουσε κανείς και κανείς δε το ξέρει·
στη μοναξιά ήσουν ταίρι με μια αχυρένια καρδιά,
ρούχα από δεύτερο χέρι, κακοντυμένη ομορφιά.
Με μια φωτιά τιμωρήσαν τη πιο μικρή απειλή
χαθήκαν κι άλλοι έτσι, ώρα σου καλή.


Όποιος ξέρει-άκουσε κάτι...

Όποιος ξέρει κάτι μου λέει και το προωθώ...


Κόκκινο SAXO στην...πορεία του Πολυτεχνείου
Ακολουθεί μύνημα γραμμένο σε φόρουμ από κάποιον που έχασε τον αδερφό του.Εχθές στης 17/11 περίπου στις 00΄30 στην Πέτρου Ράλλη στο ύψος της Αγ.Αννης Ένα CITROEN SAXO KOKKINO τον διαμέλισε και τον εγκατέλειψε. Επειδή λόγω της κατάστασης δεν μπορώ να γράψω περισσότερα και για να προλάβω Οποίον φίλο θέλει να βοηθήσει ( γιατί δεν αποκλείεται ο εγκληματίας να προσπαθήσει να το φτιάξει από Δευτέρα πρωί) το KOKKINO SAXO είναι χτυπημένο εμπρός από τα μέχρι τώρα στοιχεία –κομμάτια του αυτοκίνητου έχουν βρεθεί . Οποίος μπορεί να βοηθήσει θα είναι πολύτιμο και οποίος μπορεί να το προώθηση σε άλλα sites που να το διαβάζουν φαναρτζήδες η αυτοί που πουλάνε ανταλλακτικά Τον παρακαλώ πολύ να το κάνει γιατί εγώ δεν μπορώ. Δυο αγγελούδια σε λίγη ώρα από τώρα θα ακούσουν το μεγάλο μυστικό που δεν το λέμε εδώ και 28 ώρες……………. Αντίο αγαπημένε μου αδελφέ……..

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

Περί Ζωνιανών.


Ο Νικόλας Καρίμαλης τραγουδιστής των Razastarr, ενώς απο τα σημαντικότερα Hip Hop σχήματα, στέλνει ένα μήνυμα μέσα από το site του sto myspace (http://www.myspace.com/nikolasrazastarr)

Σας μεταφέρω το μήνυμα ακριβώς όπως το "ανέβασε":


"POU 8A PANE ARAGE TA LEFTA POU LENE OTI BRISKOUN STOUS LOGARIASMOUS TWN AN8RWPWN APO TA ZWNIANA ???8A KLEISOUN MHPWS KAMIA TRYPA APO OLA AYTA POU XRWSTAEI H ELLADA ???8A FTIAXTOUN TIPOTA NOSOKOMEIA,DROMOI KLP ???MHPWS 8A BOH8HSOUN FTWXES OIKOGENEIES POU TA EXOUN ANAGKH ?ARAGE 8A FTIAXTOUN SPITIA GIA TOUS SEISMOPLEIKTOUS ?H' 8A PANE SE KANENOS SKATOKARIOLH THN TSEPH AP AYTOUS TOUS MAIMOUDIARIDES POU KYBERNANE .?PREPEI NA RWTAME SYNEXEIA TI 8A GINOUN AYTA TA LEFTA SYNEXEIA ...NA PIEZOUME NA SYZHTAME METAKSI MAS KAI ME ALLOUS GIA NA ARXISEI SIGA SIGA NA FTANEI STA AYTIA TOUS PWS PREPEI NA MAS POUNE KAI NA APODEIKSOUN TI 8A TA KANOUN ....."

Mitsok - Marley.... Προϊόντα Κρήτης (8OLA)

Δε θέλω άλλο φόρτο, λεύτερια στο χόρτο!!!

Themos Greek Football Coach Speaking Trash

Aυτό ακριβώς τίποτα άλλο.

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

Βαρέθηκα..


Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

Τι θυμήθηκα τώρα!

Πως δεν το "ανέβασα" αυτό το βιντεάκι ακόμα. Ο Γ. βάφτισε το τέκνο του μετά πήγαμε να τα "τσούξουμε" ολίγον στο Μακεδονικό στα κάστρα και ως αποτέλεσμα...τα παραπάνω σούτια!!! :)

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

EE! OO! EIRTHAME KAI PHRAME TO EYROPAIKO!!!!

Πεντάρα στη Μάλτα! :)

Σοκ και δέος


Παρασκευή αντί για Παυλίδη είπα να βγω για ένα ποτό με τους κολλητούς μου. Σ. Γ. Κ. και Μ. Ο Σ. που λέτε ήταν ανήσυχος. Ήθελε να το "ξεφουρνίσει" και επίσημα πλέον. Εγώ ήμουν απο τους...vip που το ήξερα ήδη. Πάνω σε μια άσχετη κουβέντα λοιπόν, ρίχνει την τορπίλη. "Καλοκαίρι παντρεύομαι με την Ε." Σοκ. Ο Κ. κατευθείαν έσκασε χαμόγελο χαράς, ο Μ. τον κοιτούσε λίγο σα χαμένος και ο Γ. τον ρώτησε καμιά 5 φορές μέχρι να πειστεί. Να ζήσεις αδελφέ και συ και η Ε. θα είστε πολύ ευτυχισμένοι. Είμαι σίγουρος! :)

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

Νοιώθω vs Είμαι


Τη προηγούμενη βδομάδα ετοιμαζόμουν να φύγω στην Αλεξανδρούπολη για μια προσωπική υπόθεση. Είχε προηγηθεί ένας πολύ ωραίος καφές με τον Θ. φίλο αγαπημένο-φαντάρο, μετά απο καιρό. Μόλις είχα τελειώσει τη βαλίτσα και έγραφα για τη δουλειά στο PC. Χτυπάει το τηλέφωνο για τη παράλληλη δουλειά μου που την έχω δυο φορές τη βδομάδα.

"Θέλεις να δουλεύεις 4 φορές τη βδομάδα". Κενό εγώ. "Μπορώ να είμαι τρεις;". "Θα σου πω σε λίγο" Ξαναχτυπάει το τηλέφωνο "Μόνιμη πρόσληψη τι λες;". Σκαμπανέβασμα, άγχος συμβουλές απο φίλους mail στο καπάκι σε κάποιον που εμπιστεύομαι, το στομάχι στο στόμα και τελικά δέχθηκα.

Αμέσως αρχίζω να ψάχνω σπίτι κοντά στη δουλειά μου για να προλαβαίνω και τις δύο δουλειές-αντίστροφη μέτρηση. Και πιο καλά λεφτά και λιγότερος χρόνος-λιγότερα ξενύχτια λιγότερη επικοινωνία. Όλα λιγότερα εκτός απο τα λεφτά που θα έχω. Δε με πειράζει κιόλας το επόμενο βήμα είναι αυτό. Αλλού είναι το πρόβλημα. Είμαι όλα αυτά τα παραπάνω;

Προχθές στο λεωφορείο πήρε το αυτί μου κουβέντα απο δυο 14χρονους γκραφιτάδες. Και συνειδητοποίησα, ότι μπορούσα να σταθώ στη κουβέντα. Και με μεγαλύτερη χαρά απο το να μιλάω για το ωράριο και την ασφάλιση μου. Όσο ξέρω πόσο τα χρειάζομαι άλλο τόσο δε με ενδιάφέρουν. Ούτε αυτά, ούτε οι δημόσιες σχέσεις, ούτε η εικόνα μου, ούτε ο τίτλος με τον οποίο θα σταθώ σε μια σύναξη. Όλα αυτά τα προσέχω. Αλλά πιστέψτε με δε με ενδιαφέρουν καθόλου. Τα κρασιά της Παρασκευής με τον Μ. τον Θ. την Μ και την Χ., τα δάκρυα της Ε. την ώρα που μου άνοιγε τη καρδιά της, την άλλη μέρα στο μαγαζί που κάτσαμε, το ταγκό με τη Μ. στο Art House 3 το πρωί μόνοι μας με όλο το club να μας κοιτάει, το βρισίδι με τον Γ. που είναι πια αγγλία απο το msn, ο καιρός που περιμένω να ανοίξει για να κάτσω με τον Ν. και τον Γ στη Ναυαρίνου για μπύρες. Το αναφέρω συχνά το τελευταίο το ξέρω. Κουραστικά ίσως. Έλα όμως που δεν το βαριέμαι ποτέ. Με κρατάει μαζί με τον 15χρονο εαυτό μου. Στο Δημοτικό του Αγ.Κωσταντίνου στην Ιπποδρομίου, μέχρι πριν απο ένα χρόνο είχε δικιές μου "μουτζούρες" απο αυτές που έγραφα στους τοίχους στο σχολείο. Και τα έβλεπα και έλεγα πως απο τότε τίποτα δεν άλλαξε μέσα μου. Τίποτα. Ακόμα παιδί νιώθω. Ακόμα καινούργια πράγματα θέλω να γνωρίζω. Τους συμφοιτητές μου απο τη δεύτερη σχολή μέχρι και πιο καθαρούς τους νιώθω και μεγαλύτερη άνεση έχω μαζί τους. Μαζί και κάποια παιδιά απο συγκροτήματα εδώ στη πόλη. Περίεργο πράγμα. Τρομαχτικό. Και πόσο σίγουρος νιώθω όμως ότι θέλω να μείνω έτσι. Αυτή η ασυμφωνία ηλικίας και συμπεριφοράς ήταν που με κάνει μέρα με τη μέρα πιο δυνατό, χαρούμενο τις περισσότερες ώρες της ημέρας και με ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπάνε. Ποτέ δεν θα υποκείψω στις πίπες περί λίγων και καλών φίλων. Υπάρχουν λίγοι που τους ξεδιπλώνομαι 100% αλλά πολλοί που θα κοβα το χέρι μου για αυτούς και θα το έκοβαν και αυτοί. Εσύ που αμφιβάλλεις γνώρισε με πρώτα. Ζήτησε μου κάτι και θα δεις.

Τώρα είμαι σε φάση που μαθαίνω σιγά σιγά stencil. Έτσι για να αρχίσω να κυκλοφορώ πάλι με το σπρέι στη τσάντα μου. Αυτός είμαι και αυτός θα μείνω. Ένας τσόγλανος με οικογένεια αύριο μεθαύριο, ανθρώπους που αγαπώ και μια δουλειά που θα τη γουστάρω και θα έρθει η φάση που θα ζω μόνο απο αυτή.

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Asarkos - Einai mystiria i xwra twn dakrywn

Ακούγοντας το έβαλα τα κλάμματα απλά. Johny, Νίκος, Λαγός, Καμάκης, Θανάσης Κούσκουρα, Αγ.Σοφία, γειτονιά, ναυαρινόμπυρα, δανεικά, χωρίς δεκάρα,κάτι παίζει και να άλλαξε. Να χουμε να μας θυμώμαστε. Πως ήμασταν, πως γίναμε και πως θα γίνουμε.

Eminem vs Papa Doc

Να σας πω την αμαρτία μου πολύ την γουστάρω αυτή τη σκηνή!Πρέπει να την εχω δει και 200 φορές! ;)

Το βυζαντινό DNA - μέρος 0ον (Λαζόπουλος-Λιακόπουλος)

Αυτός ο άνθρωπος στην αρχή τουλάχιστον της...καριέρας του έβγαζε 15.000ευρώ τη μέρα. Και βγάλε συμπέρασμα μετά...

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Ποιός είναι ο νικητής;


Αυτός που απο το 100% "μάζεψε" στο 60,03%, έχοντας υποκύψει σε βαρώνους και συνδικαλιστές, τα τσούγκρισε με τα ΜΜΕ για να το παίξει Αδέκαστος Μπάρας, έγινε ρόμπα, με τη θρυλική άτάκα ''τις τελευταίες βδομάδες ωρίμασα", που τόλμησε να την ξεστομίσει στα 56 του και πλέον έδωσε το δικαίωμα και με τη βούλα σε σχόλια όπως του παππού έξω απο τη Χαριλάου Τρικούπη που του είπε "Τώρα ο λαός κάνει κουμάντο αρχηγέ" ή μήπως αυτός που έχει μία βάση 33,5% την έβγαλε "καθαρή" απο χάρες και υποχρεώσεις και θα παίξει μπάλα όπως θέλει μέχρι τις επόμενες εκλογές που και σύντομα θα έρθουν και ο 60,03% μια από τα ίδια θα κάνει;Εδώ είμαστε.

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Paidi Thavma - Stin Athina

Την γουστάρω πολύ την Αθήνα γαμώ. Πολύ. Γειά σου ρε Τάκη! :)

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Ποιός θα δώσει τη λύση;


Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007

SOCIAL REVOLT MANIFEST


Ζούμε σε μία κοινωνία μετρίων που εξιτάρεται και σαγηνεύεται απο αρνητικά στοιχεία,
όπως είναι η γκλαμουριά, το lifestyle, η μπόχα της δόξας, τα λεφτά, η πουστιά,
το ξέπλυμα των ψυχών και τα στημένα γεγονότα.
Σε μία τέτοια κοινωνία λοιπόν, ξεπεσμένων ανθρώπων, έχουμε ακούσει πολλά,
αλλά όπως πάντα έχουμε δει περισσότερα.
Μόνος δρόμος, να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους που έχουν θέσει άλλοι για εμάς
και υποστηρίζουμε, ότι με κάθε θυσία και κάθε εφικτό τρόπο θα στηρίζουμε,
τα όνειρα, την αξιοπρέπεια, την περηφάνια και πάνω από όλα την αλήθεια,
αυτή την αλήθεια, που μπορεί να διακρίνει κανείς αν μας κοιτάξει στα μάτια.
Κοινωνική Αντίδραση λοιπόν ή αλλιώς:
SOCIAL REVOLT -LOW BAP
Θα σε δω στη πράξη...

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007

Γέλα μαζί μου ή αν θέλεις βάλε και τα κλάματα


Μα μη μου κεράσεις μοναχά κακογεράματα...

Ep.Op (Epaggelmatias Oplitis)

Γίνε ΕΠαγγελματίας ΟΠλίτης σε ένα στρατό που αναβαθμίζεται.