Περί διακοπτών ο λόγος

Σάββατο Ποσείδι ήταν και ο Γ. και η Δ. και το μωράκι τους. Ο Γ. 28 σα να λέμε ίσα με μένα η Δ. 26 και οι δυο παντρεμένοι 4 χρονάκια. Επίσης, γνωρίζονται και είναι ερωτευμένοι από το σχολείο. Α, ναι και όταν παντρεύτηκαν έφυγαν Ιταλία για το διδακτορικό του Γ. Χωρίς φράγκο στη τσέπη. Και ας τολμήσει να με κοιτάξει στα μάτια ένας από αυτούς που θέλουν τα πάντα «με τη σειρά τους» και «αφού τα έχουν δοκιμάσει όλα» και να μου πει, ότι η ζωή είναι διακόπτες. Να ανοίγεις τον διακόπτη «έρωτας», όταν θα έχεις κλείσει τον διακόπτη «σεξ», να ανοίγεις τον διακόπτη «φίλοι», όταν έχεις κλείσει τον διακόπτη «σχέση», να ανοίγεις τον διακόπτη «αλληλοπεριχώρηση», όταν έχεις κλείσει τον διακόπτη «εργασία», να ανοίγεις τον διακόπτη «οικογένεια», όταν έχεις κλείσει τον διακόπτη «εμπειρίες». Ε, να πα να γαμηθούν όλοι οι διακόπτες και μαζί και αυτοί που τους τοποθέτησαν στις ψυχές τους και τις έκαναν πίνακες του ηλεκτρικού. Τη ζωή μου ολόκληρη θέλω και όχι τα κομμάτια της.

ΥΓ. Οι Ρόδες λένε σε ένα τραγουδάκι: «Δε ξέρω τι να κάνω να προστατευτώ ή να πέσω με τα μούτρα και να πα να γαμηθώ;» Θέλει και ερώτημα ρε συ Νικήτα;