Πόσο την γουστάρω και πόσο με εκφράζει αυτή ή στροφή!
Κατοικεί μες στη ψυχή μου το εξωπραγματικό,
σήματα καπνού η φωνή μου σε νησί ακατοίκητο.
Νοιώθω κάτι το διαφορετικό,
να με πνίγει ακατανοίκητο.
Παραμιλητό με πιάνει,
ψήνομαι στο πυρετό,
λιώνω από τον πυρετό,
πάλι με πιάνει από τον λαιμό.
Να πάρω ανάσα πάλι δεν μπορώ,
ψυχαναγκάζομαι να βγω μες στο χορό.
Τον κακό μου τον καιρό,
χωρίς αγάπη και νερό,
σαν τον τρελό, το ριζικό μου πυρπολώ.
Επιστρέφω με λιγότερα κλισέ μέσα στη τσέπη από ποτε,
από την χώρα του Ποτέ-Ποτέ.
Εξόριστος και αγνώριστος και ανόητος X-Ray.
Ω,σας χαιρετώ, ετεροχρονισμένα,
μα σας χαιρετώ.
Βάζω φωτιά στα συμβολά μας που ζωγράφισα και είναι αρκετό.
Για να χαθώ από το κάδρο το παλιό, να ρετουσαριστώ.
Ομώς αυτός δεν είμαι εγώ,
εγώ είμαι εδώ και κυνηγώ το αντίγραφο μου το ναρκισσιστικό.
Μέχρι να το δω νεκρό.
Χ-Ray.
Κυριακή 2 Μαρτίου 2008
rodes live salonica
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου