Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

"Μετανάστες είμαστε όλοι"


«Μετανάστες είμαστε όλοι»

Του Αλέξανδρου Σαλαμέ
asalames@ekdotiki.gr


Μιλώντας με τον Κώστα, γνωστό και ως «Παράξενο», δεν αισθάνεσαι ότι μιλάς με μια ακόμα hip hop περσόνα αλλά με έναν νέο μιας γενιάς που προσπαθεί να σταθεί όρθιος μέσα στη σημερινή ζούγκλα και να επιβιώσει. Τα τραγούδια του, εξάλλου, αντικατοπτρίζουν όλη αυτή την αγωνία αλλά και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες. Και αυτό το στοιχείο τον κάνει ξεχωριστό.

Το ψευδώνυμο «Παράξενος» δεν ήταν δική μου επιλογή,
αλλά των περισσοτέρων παιδιών στα χρόνια του γυμνασίου και του λυκείου. Προτιμούσα να μένω μακριά από όλο το «νταβαντούρι» και τα «μοντέρνα» πράγματα που έκανε η γενιά μου τότε, και γι' αυτόν τον λόγο με λέγανε όλοι «Παράξενο».

Είναι πολύ μεγάλη κουβέντα το πώς βλέπω τη σημερινή κοινωνική κατάσταση... Θα απαντήσω με απόσπασμα από το «βλέπω»:
«Καλοί μου άνθρωποι, πού είναι το μέλλον που μου αφήσατε; Πού είναι η ζωή η ωραία που μου λέγατε; Ξυπνάω, για να τρέχω, και τρέχω, για να επιβιώσω, μπας και κάποτε ανταμώσω όλα αυτά για τα οποία αγωνιστήκατε…».

Η μουσική για μένα είναι ένα «ισόβιο εσώψυχο ταξίδι» προς τον κόσμο που ονειρεύομαι, προς τον κόσμο όπου ο άνθρωπος είναι άνθρωπος με αξίες, όπως σεβασμός, αγάπη, αλληλεγγύη και πίστη... Και δεν ενδιαφέρομαι να μολύνω αυτό το συναίσθημα για τα λεφτά και τις εφήμερες δόξες τους... Χάρισμα τους !

Μέσα από τα τραγούδια μου, προσπαθώ να δίνω δύναμη... Δύναμη να μη τα παρατάμε ποτέ, να στεκόμαστε στα πόδια μας, να συνεχίσουμε να παλεύουμε για έναν καλύτερο και πιο όμορφο κόσμο. Έναν κόσμο όπου θα είμαστε όλοι αδέρφια και θα νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον, όπου θα βοηθάμε ο ένας τον άλλον, και, όταν κάποιος σκοντάψει, θα απλώνουμε όλοι το χέρι, για να τον βοηθήσουμε να σηκωθεί, έναν κόσμο με γνώμονα την ανθρωπιά και τον σεβασμό.

Ζούμε στη χώρα όπου υποδεχόμαστε τους μετανάστες από την πίσω πόρτα, κάνουμε τα στραβά τα μάτια (κάποιοι τα τσεπώνουν κιόλας), και ύστερα για όλα μας φταίνε οι μετανάστες… Αντί να κοιτάμε τις δυσκολίες που έχουν περάσει, αντί να συμπαραστεκόμαστε και να τους βοηθάμε να ζήσουν με αξιοπρέπεια, όπως αξίζει σε κάθε άνθρωπο, και με ίσα κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα, κοιτάμε να ρίξουμε όλο το φταίξιμο για την κοινωνική σαπίλα μας πάνω τους. Μετανάστες είμαστε όλοι.

Αν και το μέλλον ποτέ δεν ξέρεις τι σου κρύβει, θέλω να πιστεύω πως τον Σεπτέμβρη θα μοιραστώ με όποιον γουστάρει μία καινούργια μουσική περιπέτεια, την οποία ετοιμάζω εδώ και κάποια χρόνια.

Άκου τον Παράξενο στο:
http://www.myspace.com/para3enos

Σημ.Από το free press της Θεσσαλονίκης "Διαδρομές"

Δεν υπάρχουν σχόλια: