1,14 τραντάγματα...

Πρωτάκουσα αυτό το κομμάτι το 1998.

14 χρόνια πριν.

Όταν είχα μόνο κασετόφωνο.

Όταν το hip hop δεν είχε μπει σε νυχτερινά κέντρα.

Όταν δεν είχα ιδέα τι θα κάνω στην ζωή μου.

Όταν το πατρικό μου ήταν γεμάτο ζωή και προσμονή και όχι ερείπιο του παρελθόντος.

Όταν ακόμα άκουγα ένα τραγούδι και νόμιζα ότι θα σκάσω από χαρά.

Όταν αυτή η χώρα είχε σε κάτι να ελπίζει.

Όταν ο Αλέξης Δ. που το έγραψε αναφέρει μέσα για το φράγκο και την δραχμή. Ευρώ ούτε στην φαντασία του.

Το μόνο που έχει μείνει να μου θυμίζει εκείνη την εποχή είναι ότι ακόμη νιώθω "Απεσταλμένος στη γη από ένα δικό μου γαλαξία". Και τούτο δεν θα αλλάξει που να έρθουν όλα τούμπα.